Secde: Baş eğme, itâat etme, üstün bir varlığın önünde yere kapanma; namazda ya da Allah Azze ve Celle'ye ibaadet amacı taşıyarak alın, burun yere değecek şekilde yere kapanma ve dua etme manasında bir fıkıh terimi. Kur'ân-ı Kerim'in birçok Ayet-i kerimesinde müslümanlar, rüku vede secde edenler şeklinde nitelenmiştir; Diğer taraftan, secdenin, müslümanların namaz kılarken alınlarını yere koymaları dışında, doğrusu Allah Azze ve Celle'ın emirlerine uymak, O'nun kainattaki düzenine riayet etmek manasına geldiği şu Ayet-i kerime ile daha iyi anlaşılmaktadır: