Kur'an-ı Kerim'de Peygamberimiz'den (sav) bahseden ayetler

Kur’an-ı Kerim’de Siyer’i konu alan ayetler

Kur’an-ı Kerim içerisinde azımsanmayacak düzeyde Hz. Peygamber’in (sas) hayatına dair ayetler bulunduğunu görürüz. Mesela; Kur’an’ı Kerim’in 114 sûresinden, 40 tanesi adını ya doğrudan doğruya Hz. Peygamber’i (s.a.v) ya da O’nun çağdaşlarının tavırları-
[6] Taberi, Camiu’l-Beyan, I, 90. nı ilgilendiren hususlara işaret eden veya telmihte bulunan bir kelimeden almıştır. Bu sûreler şunlardır: En’am, Enfal, Tevbe, İsra, Nûr, Rûm, Ahzab, Muhammed, Fetih, Necm, Mücadele,
Haşr, Mümtehine, Saf, Cum’a, Münafikûn, Talak, Tahrim, Kalem, Müzzemmil, Abese, Tarık, Fecr, Beled, Duha, İnşirah, Alak, Kadir, Beyyine, Tekasür, Hümeze, Fil, Kureyş, Maun, Kevser, Kafirûn, Nasr, Tebbet, Felak ve Nas. Bir tarih kitabı olmayan ve evrensel
bir niteliği olan Kur’an’ın ciddi bir oranda Siyer’in içerisinde geçen hadiselere değinmesi, Hz. Peygamber’in
(sas) yaşadığı hayatının da evrensel mesajlar ihtiva ettiğinin en büyük delilidir. Ayetlerin verdiği o kısa ve öz bilgileri Siyer içerisindeki rivayetlerle detaylandırabiliyor, rivayetlerin verdiği bilgilerin büyük bir kısmının da temeli niteliğindeki bilgiyi Kur’an’da görebiliyoruz.
Mesela, Hz. Peygamber’in (s.a.v) yetim olarak büyümesi ve çektiği sıkıntıların giderilmesinden tutun, (Duha, 93/6-8) Onun nübüvvet öncesi ümmi oluşu, kitaptan, imandan mahrum oluşuna, (Şûra, 42/52) muhteşem ve muazzam bir ahlaka sahip oluşundan tutun,
(Kalem, 68/4) Vahye muhatap oluşu ve Cebrail ile ilk buluşmasına, (Alak, 96/ 1-5) Vahyin ilk günlerinde olan hadiselerden tutun, (Müzzemmil, 73/ 1-8; Müddessir, 74/1-7) Habeşistan Hicreti’ne, (Nahl, 16/41, 42, 110; Zümer, 39/10) Mekke’de Kitap Ehli ile olan
münasebetlerden tutun, (En’am, 6/ 92, 159; Hûd, 11/17) Hicret’e ve Hicrette Muhacirlerin ve Ensarın ortaya koyduğu gayretlere, (Haşr, 59/9,10; İsra, 17/76,77) ondan sonra Medine döneminin hemen hemen her safhasına ait ayetler okumak mümkündür.
Kur’an içerisinde Hz. Peygamber’in (s.a.v) hayatı ile alakalı bu kadar ayetin olması Siyer-Kur’an ilişkisini gözler önüne
sermektedir. İşte bundan dolayı diyoruz ki: “Siyer üzerinden Kur’an’ı, Kur’an üzerinden de Siyer’i okumalıyız.”