Hüzün nedir? “ Hüzün ” Arapça bir kelime olup gam, üzüntü, keder ve sıkıntı anlamında kullanılmaktadır. Kalbin kırılması, insanın başına gelen bir musibetten dolayı üzülmesi ya da arzu edilen şeylere ulaşamamaktan ötürü kalpte hasıl olan üzüntüye hüzün denmektedir. Hatta elde etme olanağı bulunmayan bir şey nedeniyle endişelenmek de hüzne dahildir. Klasik ahlak kitaplarımızda hüzün; ruhun giderek kendi içine doğru hareket etmesi ve sıkıntıdan ötürü ortaya çıkan iç sıkıntısı olarak tanımlanmaktadır. Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmuştur: “Cenab-ı Allah, her hüzünlü kalbi sever.” (Taberani, Müsnedü’ş-Şamiyyin, 1480; Hakim, Müstedrek, 7884) Manevi hüznün üç özelliği vardır. 1. Allah Azze ve celle'nin huzurunda mahcup olacağı korkusu ile kişide oluşan hüzündür. 2. Allah Azze ve celle'nin kulu üzerindeki hakları, farz ve vaciplerden dolayı oluşan hüzündür. Bunları yerine getiren kişinin kalbinde (hakkıyla ibadet edemediği düşüncesiyle) hüzün oluşur. 3. Daha önce işlemiş olduğu günah kişinin kalbine düşen hüzündür. Zira günahlarına tövbe eden kişinin kalbinde pişmanlıktan dolayı hüzün oluşur.
