Ova Yükseltisi genellikle 200-300 m'yi aşmayan, deniz gibi birikintilerin kırılmaya yada eğilmeye uğramadan yükselmesi sonucu oluşmuş, topoğrafyası çok az farklılık gösteren geniş düz alan. Ovalar, dağlık ya da tepelik bölgelerde, atmosfer etmenlerin yol açtığı aşınmalar sonucu da oluşabilir. Kaya çatlaklarına sızan suların donmasıyla oluşan buzların basıncıyla, kayalar önce iri kütleler, daha sonra da çeşitli boylarda çakıl taşları halinde parçalanır. Zamanla, bu gereçler, yağmur sularıyla aşağı sürüklenir; sivri çıkıntıları rüzgârlarla aşınıp törpülenir. Böylece, yüksek bölgeleri dolar. Başka bir oluşum süreci de, çöküntü bölgelerinin hafif gereçlere ( kum ya da toz ) dolmasıdır; Çin'deki lös ( bir tür kil ve kalker tozu karışımı ) ovaları böyle oluşmuştur. Yavaşlayıp, menderesler çizen akarsular da, dağlardan söküp taşıdıkları gereçlerin çökelmesi sonucu kıyı ovalarını oluştururlar. Gerçek çöküntü bölgeleri ovaların özel bir türüdür; denizden alçak olan bu bölgeler, genellikle kurumuş eski göl yataklarıdır. Bunlara örnek olarak deniz düzeyinden 26 m alçak olan Hazar denizi çöküntü bölgesi gösterebilinir. Toprak ve toprak altı zenginlikleri, ulaşım kolaylığı gibi çeşitli nedenlerle insan toplulukları çoğunlukla ovalarda yerleşmiştir. Buna karşılık, dağlık bölgelerin ovalar karşısındaki üstünlüklerinden biri, odun ve suyun her zaman bulunmasıdır.
