Zalim Bir İnsanın Tövbekâr Oluşuna Nasıl Karşı Koyabilirim!” “Zalim Bir İnsanın Tövbesi Ahmed Haznevî hazretleri (k.s), Telma‘ruf’ta iken Taylı Muhammed b. Abdurrahman adamlarını gönderdi. Gelenler, liderlerinin çok hasta olduğunu ve Ahmed Haznevî hazretlerini (k.s) kendi köylerine davet ettiğini söylüyordu. Aslında o, ilk günlerde Şah-ı Hazne’ye (k.s) intisap etmiş, ama ne olduysa sonradan ona düşmanlık beslemeye başlamıştı, düşmanların oyununa gelmişti. Şimdi ise adamları, aşiret liderlerinin artık tövbekâr olduğunu söylüyordu. Bu yüzden Ahmed Haznevî hazretlerini (k.s) köye davet ediyorlardı. Şah-ı Hazne (k.s) hemen yola çıkmak üzere hazırlıklarına başladı. Ancak sûfîler ona engel oldu: “Efendimiz, onun neler yaptığı ortada iken siz onun ayağına gitmek mi istiyorsunuz? Onun size bir kötülük yapmasından korkuyoruz” dediler. Ahmed Haznevî hazretleri (k.s) onlara, “Ben zalim bir insanın tövbekâr oluşuna nasıl karşı koyabilirim? Allah’a yemin olsun, gökyüzünden yağmurlar boşansa, yeryüzünü su kaplasa, ben de bir binek hayvanı bulamasam bile yine günahkâr bir kulun tövbe etmesi için elimden gelen her şeyi yaparım. Yeter ki o insan, Allah yolunda yürümek istesin” dedi. Ve Şah-ı Hazne (k.s) aşiret liderinin evine gitti. Taylı Muhammed b. Abdurrahman, Ahmed Haznevî hazretlerinin (k.s) elini tuttu. Allah Teâlâ’ya yöneldi. Tüm işlediği günahlardan pişman oldu. Ahmed Haznevî hazretleri (k.s) de, “Bizim yolumuza bir kez giren insanlar, çeşitli günahları işleyerek haddi aşmış olsalar bile, bu yolun büyüklerinin himmeti sayesinde son nefeste Allah (c.c) onlara bir imkân bahşeder. Bu yolda niyetini düzeltenler ve maksadını Allah (c.c) için yapanlar ise tövbekâr olur” buyurdu. (*) __________ * Necmeddin b.Muhammed Nakşibendi, Altın Silsile, 445-446.
