Aşk bir güneşe benzer aşık olmayan gönül bir katı taşa benzer. Sevelim sevilelim bu dünya kimseye kalmaz. İyi sözün aslın bilen derdi bu söz nerden gelir Söz aslını anlamayan sanır bu söz benden gelir Zehirle pişmiş aşı, kim yemeye gelir. Seni sigaya çeken bir molla kasım gelir. Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz. Kasdım budur şehre varam Feryâd u figan koparam! Bütün âlemi bir şahsiyette toplamak, Cenab-ı Hakka zor gelmez.. Ne elif okudum ne cim, varlığındadır kelecim Gönül kitabından okur, eline kalem almadı. Bundan dahı virdün bize, ol huriyi çüft ü halâl Anun görklü nazarı gönlümüz aynasıdır. Andan dahi geçti arzum, azmüm sana kaçmağ-i çün. Mevlânâ Hüdâvendigâr bize nazar kılalı. Kırk küpü yerden göğe dizseler ortadan birini çekeler var sen seyreyle gümbürtüyü. Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca. İlim okumaktan garaz kendi özünü bilmektir. Cümleler doğrudur sen doğru isen Doğruluk bulunmaz sen eğri isen. Aklı olan korkmak gerek Nefs elinden hırs elinden. Dağlar nice yüksek ise yol onun üstünden geçer. Aşk aşıkı şir eder Aslanı zencir eder Katı taşı mum eder. İlim kendini bilmektir. Türlü türlü cefanın Adını aşk koymuşlar. Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır. Yürü fani dünya sana gelende gülmüş var mıdır? Nefstir seni yolda koyan Yolda kalır nefse uyan. Eğer bir müminin kalbin kırarsan Hak’ka eylediğin secde değildir. Dünyada dertsiz baş olmaz. Derd’olanın ahı dinmez. Bu dünyaya gelen gider. Beni bende demen bende değilem Bir ben vardır bende benden içeri. Eğer hor eğer hürmet Kişiye sözden gelir. Dervişlik baştadır tacda değildir Kızdırmak addadır saçta değildir.
