Yetmiş iki millete bir nazarla bakmak Rabbimiz insanları öylesine büyük bir sanat gücü ile yaratmıştır ki iki insanın yüzü bile tam olarak birbirinin aynı değildir. Her insanın yüzü diğerinden farklıdır, ses tonu diğerinden farklıdır, gen yağısı birbirinden farklıdır. Bu durum Rabbü'l-alemin'in yaratışındaki üstünlüktür. Yüzü birbirinr benzemeyen insanların bu sebeple kavga etmesi ne derece manasız ise farklı halklardan olmak gerekçesiyle insanların birbirinr düşmanlık beslemesi, bir başka halkı, kavmi yahut milleti düşman bilmesi o derece manasızdır. Bilmalidir ki halkların farkı dil konuşması, farklı kültürlere sahip olması Allah'ın lutfudur, ayrılık vesilesi değildir. Eğer bütün insanlar aynı halktan olasydı, aynı dili konuşsaydı yeryüzü siyah beyaz bir hal alırdı. Bu bilinçle her halkın taşıdığı farklılığa Allah'ın gücünün bir tecellisi olarak bakmak ve onları birbirinden ayırmak, birine üstünlük diğerine alçaklık izafe etmemek gerekir. Unutmamak lazım ki İslam takvadan başka üstünlük taşımaz..
