Yatarken (yatakta yatık vaziyette) dua veya Kur'an-ı Kerim okumak caiz midir?

Yatakta yatık vaziyette dua veya Kur'an-ı Kerim okumak caiz midir?

Yatağa girmeden önce dua etmek; İhlâs, Felâk ve Nâs sûreleri gibi dua âyetlerini okumak Peygamber Efendimizin (s.a.v) devamlı âdetlerindendi. Hadis kitaplarında bu hususta pek çok hadis mevcuttur. Örneğin Hz. Âişe validemiz Peygamberimizin (s.a.v) yatmadan önce neler yaptığını şöyle anlatır:

“Resulullah Sallallahü Aleyhi Vesellem her gece yatağına girdiği vakit avuçlarını toplar, onlara üfler, daha sonra ‘Kul hüvallahu ehad, Kul eûzü bi-Rabbi’l-felâk, Kul eûzü bi-Rabbi’n-nâsi’yi okur, sonra elleri ile, başından ve yüzünden başlayarak yetişebildiği yere kadar vücudunun her tarafını meshederdi. Bunu üç defa yapardı.”1

Berâ bin Âzib (r.a.) de Peygamberimiz (s.a.v)'den şu meâlde bir hâdis-i şerif rivâyet eder:

“Yatağına gireceğin zaman namaz için abdest alır gibi abdest al, sonra sağ tarafına yat ve şöyle dua et: ‘Allah'ım, nefsimi sana teslim ettim. İşimi de sana havâle ettim. Seni sevdiğim ve senden korktuğum için sırtımı sana dayadım. Ancak sana sığınır ve sana ilticâ ederim. İndirdiğin kitaba ve gönderdiğin Resulune iman ettim.’ Şayet o gece ruhunu teslim edersen İslâm üzere, imanlı olarak ölürsün. Son söylediklerin bunlar olsun.”2

Her iki hadiste de görüldüğü üzere bu dualar yatağa girdikten sonra okunmaktadır. Peygamberimiz (s.a.v) dua mânâsındaki sûreleri oturdukları yerde okuyup mübarek vücutlarını meshettikleri gibi, ikinci hadiste geçen duayı yattıktan sonra okudukları anlaşılmaktadır. Bu durumda yatmadan okumak mümkün olduğu gibi, yattıktan sonra da okumak câizdir.

El-Fetâva’l-Hindiyye’de bu hususta şöyle bir kayda yer verilir:

“Yan tarafını yere vererek Kur’ân okumakta bir beis yoktur. Ancak bu esnada ayakları uzatmayıp toplamak gerekir. Yatağa girdikten sonra Kur’ân’dan bir sûre ve âyet okumakta da bir mahzur yoktur. Fakat bu esnada başını yorganıyla kapatmaması gerekir. Çünkü yorgan bir nevi elbise hükmüne geçmektedir. Bu şekilde yapılmazsa okumak câiz olmaz.”3

1 Tirmizi, Duâ: 21.
2 Müslim, Zikir: 56.
3 el-Feteva’l-Hindiyye, 5: 316.​