Her ne kadar son üç asır içerisinde en etkin güç emperyalist, Siyonist güç olsa da her milletin bir kaderi vardır. Bakınız Yahudilerin kaderi hakkında, Müslim’de Ebu Hureyre’den rivayet edilen bir hadis-i şerifte Efendimiz –sallâllâhu aleyhi ve sellem- buyuruyorlar ki: “Müslümanlar ile Yahudiler büyük bir savaş yapmadan kıyamet kopmaz. O savaşta Müslümanlar Yahudileri mağlub edecektirler. Öyle ki Yahudiler taşların ve ağaçların arkasına saklanacak ama ağaç ve taş dile gelerek ‘Ya Müslim! Ey Allah (c.c.) kulu! Gel, bak benim arkamda Yahudi var, buraya gizlendi, benim arkamda, gel onu cezalandır’ diyecek. Sadece ‘gargat’ ağacı bunu söylemeyecek çünkü o Yahudi ağacıdır.” Onun için bugün İsrail’de durmadan gargat ağacı ekiyorlar. Çünkü bu savaşın çıkacağını biliyorlar ve büyük Yahudi imparatorluğunu kurmak için çalışıyorlar. MÜMİNİN DÖRT DÜŞMANI Peygamberimiz –sallâllâhu aleyhi ve sellem- bir hadis-i şeriflerinde, bir mü’minin düşmanlarına dikkat çekmiş, onları tanıtmış ve şöyle buyurmuşlardır: “Mü’minin dört düşmanı vardır: Birincisi; kendisinin dünyadaki mevkiini, makamını, konumunu çekemeyen hasetçi mü’min kardeşi. Onun düşmanlığı, dünya hayatıyla sınırlıdır. İkincisi; buğzeden münafıktır ki mü’minin her hâlini tenkit eder. Üçüncüsü, Allah yolundan saptıran şeytan; dördüncüsü de mü’minle savaşan kâfirdir.” Başka bir hadis-i şeriflerinde “Bir insanın en acımasız düşmanı içinde, göğsünde taşıdığı nefsidir” buyuruyor. Böylece mü’minin düşmanlarının beş olduğunu, en yaman düşmanının nefs olduğunu anlamış oluyoruz. İKİ GRUP DÜŞMAN VAR Bu düşmanları iki gruba ayırmak mümkündür. Birinci grup, dışarıdan saldıran, varlığı hissedilen, onlara karşı tedbir almanın kolay olduğu düşmanlardır. Bunlar hasetçi mü’min, buğzeden münafık ve öldürmeye çalışan kâfirdir. İkinci grup ise, içeriden saldıran, varlığı hissedilen, tedbir almanın çok zor olduğu, bizden hiç ayrılmayan düşmanlardır. Bunlardan birisi şeytan, diğeri nefistir. Şeytan ile nefs mümine en yakın olan, içeriden saldıran, görünmez düşmanlardır. Fakat ikisini ayıran çok önemli bir nokta vardır. Her mü’min şeytanın şerrinden Allah’a sığınırken, nefsinin şerrinden Allah’a sığınmaz. Hatta nefsini, cahiliyye insanının her gün güzel, kadife kumaşlarla putunun tozunu sildiği gibi nefsini put haline, kilise duvarı haline getirir. Birisi nefsine bir şey söylese, o adamın başına belalar gelir. Bizim en yaman düşmanımız nefsimizdir. Eğer İslam dünyasındaki Müslümanlar nefislerini yenmiş, hakiki Müslümanlar olsalardı bugün dünyada Müslüman katliamı yaşanmazdı. Hiçbir coğrafyada, Müslümana, hiç kimse inanma, ibadet yasağı getirme cür’etinde bulunamazdı. Okuduğum ayeti kerimede Mevlamız, düşmalarla ilgili olarak Peygamber Efendimiz’e hitaben buyuruyor ki “İnsanlar içerisinde sana en yaman düşman olarak Yahudileri bulursun. Sonra müşrikleri. Sana en yakın olanlar da ‘Biz Hristiyanlarız’ diyenlerdir. Çünkü onların içerisinde ruhbanlar (rahipler) ve kıssisler (keşişler) vardır ve onlar tekebbür göstermezler (büyüklük taslamazlar).” Kibir, burada büyük bir ayrınıtıdır. Asr-ı Saadet’ten bir misal arz ederek günümüze gelmeye çalışalım: Bir Yahudi kızı olan Hazreti Safiyye validemiz –raduyallâhu anha- olarak henüz Müslüman olmadan önce Peygamber Efendimiz’in Mekke’de yeni zuhur ettiği günlerle ilgili bir olay naklediyor. Diyor ki: “Babam, amcamı Mekke’ye gönderdi ve dedi ki ‘Git, peygamber olduğunu söyleyen bu adamı araştır. Gerçekten zuhur etmesini beklediğimiz ahir zaman peygamberi midir? Yoksa peygamberlik iddiasına kalkışan dünya saltanatının peşinde koşan bir şarlatan mıdır?’ Amcam gitti, araştırdı ve geldi. Dedi ki: -‘Ağabey, bu zât beklediğimiz âhir zaman peygamberidir.’ Babam başını öne eğdi ve bir müddet düşündü. Amcam dedi ki ‘Ağabey şimdi ne yapacağız?’ Babam başını kaldırdı ve dedi ki ‘Mücadeleye devam edeceğiz.’ Kiminle mücadele ediyor? Ahir zaman peygamberi ile mücadele edip, O’nun peygamberliğini reddetmek için çalışmayı düşünüyor. Peygamberlik seçimle yapılan, parayla satın alınan bir unvan değildir ki peygamberi Allah tayin ediyor. Dolayısıyla Allah ile de mücadele etmeyi kafasına koymuş. EY İSRAİLOĞULLARI! Tevrat’ı tahrif ederek Yahudi Siyonist inançlarını kaleme aldığı Kabala adlı kitabı yazan adam diyor ki: “Ey İsrailoğulları! Siz Allah’ı dahi yendiniz. Sizin önünüzde kim durabilir.” İşte Siyonist inanç budur. “En yaman düşman Yahudidir” diyor Allah, Peygamber Efendimiz’e. Neden? Çünkü bu, Kabala kitabında Siyonizm’in amentüsü diye geçer. Bunlar şu maddelerden ibarettir: “Biz üstün ırkız. İnsanlar iki kısımdır. Yahudiler ve Yahudi olmayanlar. Diğerleri maymundurlar. Onlar maymun olarak yaratıldı, sonra Tanrı onları insana çevirdi ki Yahudilere hizmet etsinler. Bütün insanlar Yahudilerin hizmetkârıdır.” Amentünün birinci maddesi budur. İkinci maddesi “Bu üstünlüğü gerçekleştirmek ve dünyaya yaymak için şu dört şeyi yapmak gerekir: 1- Dünyada dağınık halde bulunan Yahudileri Kudüs’te toplamalıyız. 2- Büyük Yahudi İmparatorluğu kurmalıyız. 3- Mescidi Aksa’nın yerine Süleyman Mabedini inşa etmeliyiz. Böylece yeryüzünü bekledikleri Mesih için hazır hale getirmek arzusundalar. Mesih derken onlar Hazreti İsa’yı kastetmiyor. Süleyman Mabedine gelip, Hazreti Davud’un tahtına oturacak olan Mesihlerini bekliyorlar. Ama unuttukları ve dikkatten kaçırdıkları bir şey var. Hiçbir insanın kaderden kaçamadığı gibi hiçbir millet de kaderinden kaçamaz. Her ne kadar son üç asır içerisinde en etkin güç emperyalist, Siyonist güç olsa da her milletin bir kaderi vardır. Bakınız Yahudilerin kaderi hakkında, Müslim’de Ebu Hureyre’den rivayet edilen bir hadis-i şerifte Efendimiz –sallâllâhu aleyhi ve sellem- buyuruyorlar ki: “Müslümanlar ile Yahudiler büyük bir savaş yapmadan kıyamet kopmaz. O savaşta Müslümanlar Yahudileri mağlub edecektirler. Öyle ki Yahudiler taşların ve ağaçların arkasına saklanacak ama ağaç ve taş dile gelerek ‘Ya Müslim! Ey Allah (c.c.) kulu! Gel, bak benim arkamda Yahudi var, buraya gizlendi, benim arkamda, gel onu cezalandır’ diyecek. Sadece ‘gargat’ ağacı bunu söylemeyecek çünkü o Yahudi ağacıdır.” Onun için bugün İsrail’de durmadan gargat ağacı ekiyorlar. Çünkü bu savaşın çıkacağını biliyorlar ve büyük Yahudi imparatorluğunu kurmak için çalışıyorlar. Yahudi derken her Yahudi aynı inanca sahiptir demiyoruz. Makul Yahudiler de vardır. Onlar zaten Peygamber Efendimiz zamanında Müslüman olmuşlardır. Onlar hakkında efendimiz “Eğer on tane Yahudi bana inansaydı bütün Yahudi ırkı bana inanırdı” demiştir. Bu on tane Yahudi’den maksat ‘vatandaş Yahudi’ değildir. Lider Yahudi kadrosunu kastediyor Efendimiz –sallâllâhu aleyhi ve sellem-. Ama çok azı Müslüman oldu, Yahudi âlimlerinden biri olan Abdullah bin Selam gibi. Bugün bir Yahudi görsek biz yine ona acırız, merhamet ederiz. Sadakaya muhtaç ise sadaka veririz, Açsa karnını doyurur, çıplaksa sırtını giydiririz. Tarihte himaye ettiğimiz gibi bugün de himaye ederiz. Muhterem Kardeşlerim! En etkin güç onlar olsa da, 19. yüzyılda İngiltere’yi köle gibi kullanmış olsalar, bugün Amerika’yı hizmetkâr gibi, köle gibi kullanmış, parmaklarında oynatmış olsalar da “Küllü halin yezud” diye bir kaide vardır. Her şey değişecektir. “Devamul hâl, minel muhal” gibi bir kaide vardır. Yani, “Hâlin devamı muhaldir, imkânsızdır.” Efendimiz bu Siyonist akla sahip olan, Tevrat’ı bozarak kendilerini dünyanın efendisi ilan edenler, “çocuk doğuran Filistinli ana öldürülmelidir”, “dünyaya gelen her çocuk öldürülmelidir, çünkü onlar Yahudi düşmanıdır” diye düşünüyor. Çünkü bu Müslümanlar, onların rahatını kaçırıyor. Aslında son derece de korkuyorlar. Bütün bu şiddetleri, saldırıları korkularının eseridir. Ama korkunun ecele faydası olmaz. Muhterem Kardeşlerim! Çok acı bir şey söyleyeyim mi size? Dünyada Osmanlı hakkında en çok araştırma yapanlar ne yazık ki Yahudilerdir, Japonlardır, Amerikalılardır. Osmanlılar hakkında en az araştırma yapan, merak eden ise, onların tarihi ve kültürel mirasına sahip olan, onların torunları olan bizleriz. Eski yöneticilerden birisi “Cumhuriyet sistemini oturtma için Osmanlıyı kötülemek mecburiyetindeydik” diyor. Sövün ecdadınıza, kötüleyin Osmanlıyı! Eğer Osmanlı olmasaydı bugün Filistin diye bir şey olmazdı. Yukarıda bahsini ettiğim hadis-i şerif neye işaret ediyor biliyor musunuz kardeşlerim? Bir gün bir Müslüman bir Yahudi’ye diyor ki: -“Siz böyle Müslümanlara zulmediyorsunuz. Fakat Peygamberimiz böyle buyurmuş, gün gelecek sizin kökünüzü kazıyacağız!” O Yahudi’nin verdiği cevap çok enteresan ve çok doğrudur: –“Sen işine bak! O Yahudi biz değiliz, o Müslüman da sen değilsin.” 67 yılındaki İsrail-Mısır Savaşı döneminde Yahudiler korkuyorlar ve “Biz koskoca Mısır devletiyle savaşamayız” diyorlar. İsrail Başbakanı adamlarına şöyle moral veriyor: “Korkmayın, bu savaşı onlar kazanamaz. Ne zaman ki Müslümanların sabah namazı cemaati, Cuma namazının cemaati seviyesine çıkarsa o zaman Müslümanlardan korkun.” Bugün Müslüman korkulacak insan değildir! Eğer Müslüman hakiki bir Müslüman olsaydı İslam dünyası ayağa kalkmalıydı. İslam dünyası Yahudilere haddini bildirmeliydi. Ama herkes kendinin menfaatini, düşünüyor. Peygamber Efendimizin bu hadisi, bugün pek çok millet Yahudi taraftarı olsa da bir gün Yahudi’yi savunacak bir tek devletin kalmayacağının işaretidir. Öyle bir gün gelecek ki bu Siyonist inanca sahip olan Yahudilere bütün devletler sırt çevirecek. Hatta tabiat… Taşlar ve ağaçlar onların aleyhine geçecek. O günü gösterebilmek için o günün adamı olan bir Müslüman olmamız gerekiyor. Allah Müslümanlara hakiki Müslüman olma, kâmil bir iman sahibi olma kıymetini bahşeylesin inşallah!
