Sözlükte Allah’a ihlasla kulluk etmek, namaz ve duayı uzatmak, sükut etmek, dua etmek, ibadet kastıyla ayakta durmak gibi anlamlara gelen kunut, dini bir terim olarak, namazda rükudan önce veya sonra ayakta dua etmeyi ifade eder. Hanefilere göre, vitir namazının üçüncü rekatında kunut yapmak vaciptir. Kunutta tekbir alnır ve kunut duaları olan “Allahümme inna neste’inuke” ve “Allahümme iyyake na’büdü” duaları okunur. (İbn Abidin, Reddü’l-muhtar, II, 6). Bu duayı bilmeyen kimse “Rabbena atina” duasını okur veya üç defa “Allahümmeğfir li” der. Namazda kunutu unutan kişi, namazın sonunda sehiv secdesi yapar Şafii ve Malikilere göre ise, sabah namazının ikinci rekatında, rükudan sonra kunut yapılır. Sabah namazında kunut yapmak Şafiilere göre sünnet, Malikilere göre ise müstehaptır. Şafii veya Maliki imamın arkasında sabah namazı kılan bir Hanefi, dilerse kunut duasına katılır, dilerse sessizce bekler (Merğinani, el-Hidaye, I, 66).
