VATAN - MİLLET KONULU ŞİİRLER BU VATAN KİMİN? Bu vatan, toprağın kara bağrında Sıradağlar gibi duranlarındır; Bir tarih boyunca, onun uğrunda Kendini tarihe verenlerindir... Tutuşup: kül olan ocaklarından, Şahlanıp: köpüren ırmaklarından, Hudutlarda gaza bayraklarından, Alnına ışıklar vuranlarındır... Ardına bakmadan yollara düşen, Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan, Huduttan hududa yol bulup koşan, Cepheden cepheyi soranlarındır... İleri atılıp sellercesine, Göğsünden vurulup tam ercesine, Bir gül bahçesine girercesine, Şu kara toprağa girenlerindir... Tarihin dilinden düşmez bu destan: Nehirler gazidir, dağlar kahraman, Her taşı bir yakut olan bu vatan, Can verme sırrına erenlerindir... Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil, Bu sevgi bir kuru ifade değil, Sencileyin hasmı rüyada değil, Topun namlısında görenlerindir... Orhan Şaik GÖKYAY BU MİLLET YAŞAR Bizim süvarimiz amma da ata biner Ayağı yere değer, başı göğe değer Bizim piyademiz yola yeğin gider Bastığı toprağı ezer Bizim topçumuzun narası hay babam hay Gülleden beter Sağdıçlarım, sizin gibi yiğitleri oldukça Bu millet yaşar CAHİT KÜLEBİ VATAN DESTANI (Millî Marş güftesi için yazılmıştır) O kadar dolu ki toprağın şanla, Bir değil sanki bin vatan gibisin, Yüce dağlarına çöken dumanla, Göklerde yazılı destan gibisin. Hep böyle bulutlar içinde başın, Hilâli kucaklar her vatandaşın. Geçse de asırlar, tazedir başın, O kadar leventsin, fidan gibisin. Çiçeksin, bayılır kuşlar kokundan, Her dalın bir yay ki zümrüt okundan. Müjdeler fısıldar Ergcnekon'dan: Bu sese gönülden hayran gibisin. Ey bütün cihana bedel Türk ili, Açtığın cenklerin yoktur evveli. Tarih bir nehir ki coşkundur seli, Sen ona nisbetle umman gibisin. Bir yandan hep böyle taştın, köpürdün Bir yandan cefalı bir ömür sürdün. Fakat ne derece ezildinse dün, Şimdi yine tunçtan kalkan gibisin. Bir insan nihayet kemikle ettir, Bu et, bu kemiğe can hürriyettir. En büyük hürriyet cumhuriyettir, Demek ki şimdi sen bin can gibisin. Ey ana toprağı, Ey Anadolu, Açıldı önünde Türklüğün yolu. Hamdolsun her yanın bereket dolu, Cennette bir yeşil meydan gibisin. Yeni bir ay ördün al bayrağına, Girdin en sonunda irfan bağına, Medenî hayatın nur ırmağına, Ezelden susamış ceylan gibisin... Halid Fahri OZANSOY
