Bir hizmetin sürüp gidebilmesi için, kişilerin kendi arzularıyla bağışladkları para ve mülklere Vakıf denir. Bağışlanan mülklerin, eserlerin geleceğe sağlıklı kalabilmeleri korunmalarına bağlıdır. Geçmişin geleceğe taşınması vede yaşatılması vakıfların görevi arasındadır. İnsanlar arasında sosyal dayanışmanın sağlanması, yardımlaşmak, birbirine destek olmak, acı ve mutlu günleri paylaşmak, sevgi ve saygı tohumlarını atabilmek için bireyler arasındaki ilişkilerin iyi olması gerekir. Vakfın tarihçesi çok eski tarihe dayanır. Yüce dinimiz yardımlaşmayı ve ihtiyacı olanlara destek olmayı dini temeli saymıştır. Vakıflar Osmanlı devleti döneminde daha da yaygınlaşmıştır. Türkiye Cumhuriyetin kuruluşundan sonra da etkinliğini aynı ölçüde sürdürmüştür. 05 Haziran 1935 yılında çıkan bir kanunla Vakıflar Genel Müdürlüğü kuruldu. Yurdumuzdaki vakıfların hepsinin yönetimi, bu teşkilata verildi. Vakıflar eğitime, öğretime, belediyelere, sağlık işlerine, yoksullara hizmet ederler. Vakıf tarafından yardım alan kişilerin adları, kurum tarafından açıklanmaz. Yurdumuzun sosyal, ekonomik, kültürel ve vatan savunmasında vakıfların yardımlar büyüktür. Bu kadar güzel bir hizmetin devamlılığını sağlamak hepimizin görevidir. Vakıflara yardım ederek gelir kaynaklarını çoğaltmak ve çalışmalarını desteklememiz gerekir.
