Dua Üç Aylara Girerken Okunacak Dua

Üç aylara girince çekilecek tesbihler

İslam dünyasının her şeye rağmen manevi lezzeti kana kana yudumladığı zaman dilimleri vardır ki, bunların en başında Üç Aylar gelmektedîr. İçerisine mübarek kandil gecelerinîn bulunduğu mübarek Recep, Şaban ve Ramazan ayları ve hamt olsun, güzeller güzeli o üç ay yine, bir kez daha doğmak üzeredir.


Allah Rasulü (sallallahu aleyhi vesellem)’in mübarek dualarıyla şereflenmiş olan Recep, Şaban ve Ramazan ayları, İslam aleminin bir nebze olsun kendini bulduğu, manevi inşanın daha bir ivme kazandığı mümtaz vakitlerdir. Çünkü bu aylarda coşan ilahi rahmet ve feyz deryası, müminlerin gönüllerini huzur ve sükuna gark eder ve yediden yetmişe bütün müslümanları kuşatan, kucaklayan ruhani hava bütün toplumu arındırır, adeta bütün sene boyunca biriken kiri üzerinden silkeler, temizler.

Bununla birlikte bu aylarda yapılan ibadetler apayrı bir lezzet verir ruh dünyamıza ve şerefelerden yankılanan ezanlardan evlerimizde pişen yemeğe kadar, her şey daha bir farklıdır sanki.

Fahri Kainat Efendimiz (s.a.v)’in şu ifadeleri, bu aylara verilen önemi bakın nasıl ortaya koyuyor:

“Recep Allah’ın ayıdır, Şaban benim ayımdır, Ramazan da ümmetimin ayıdır.”

Recep hürmet, Şaban hizmet, Ramazan ise nimet ayıdır. Öyle ise Receb’e gereken hürmeti gösterip, Şaban’da hizmeti unutmamak, Ramazan ayında ki nimetlere ulaşmaya birer vesiledîr.

Enes (ra) buyuruyor ki: sevgili Peygamberimiz (s.a.v) Receb-i Şerif ayı girdiğinde şu duayı okurlardı:

''ALLAHümme barik lena fi recebe ve şa'ban ve belliğna ramazan''

''Yarabbi!bize Receb ve Şaban ayını mübarek kıl,Ramazan ayına eriştir''

Recep ayına girince yedi defa

“Estağfirullahe'l-Azime'llezi la ilahe illa hu el-Hay-yü'l-Kayyumu ve etubü îleyh. Tevbete abdin zalimin li-nefsihi la-yemlikü li-nefsihi mevten vela hayaten vela nüşûra.”

Anlamı:
“Hayat sahibi olan, her şeyi idare edip ayakta tutan, kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayan Allah'tan mağfiret dilerim. Kendi nefsine zulmetmiş kulun tövbesi gibi Ona tövbe ederim. Öyle bir kul ki, kendi nefsi adına ne ölüme, ne hayata ve ne de tekrar dirilmeye sahip değildir.”