Peygamber ve Ehl-i Beyt Sevgisi Milletimizi birleştiren değerler arasında Peygamber (s.a.v.) ve ehl-i beyt sevgisi önemli bir yer tutar. Milletimizin gönlünde; İslam’ı bizlere ulaştıran, anlatan, öğreten ve bize örnek olan Peygamberimizin (s.a.v.) her zaman ayrı bir yeri vardır. Milletimiz, Peygamberimize (s.a.v.) olan derin sevgisini ve bağlılığını çeşitli şekillerde ifade eder. Örneğin Peygamberimizin (s.a.v.) adını söylerken “Sevgili Peygamberimiz, Hz. Muhammed sallallâhü aleyhi vesellem, Peygamber Efendimiz” gibi saygı ve sevgi içeren ifadeler kullanır. Toplumumuzda Peygamberimizin (s.a.v.) adı anıldığında da “Allâhümme salli alâ Muhammedin ve alâ âli Muhammed (Allah’ım, Peygamberimiz Hz. Muhammed ve onun ailesine salat ve selam et.)” ifadesinin kullanılmasına da önem verilir. Bunun yanında milletimiz, çocuklarına isim verirken Peygamberimizin (s.a.v.) Ahmet, Muhammed, Mustafa, Mahmut gibi adlarını yaygın bir şekilde tercih etmektedir. Bunun yanında Allah Resulü’ne (s.a.v.) saygıdan dolayı milletimiz çocuklarına Muhammed’den daha çok, Mehmet ismini vermiştir. Toplumumuzda sünnet, kandil gecesi vb. günlerde mevlit okutmak da âdet hâline gelmiştir. Mevlitte Peygamberimizin (s.a.v.) doğumu, hayatındaki bazı olaylar ve Peygamber (s.a.v.) sevgisi dile getirilmektedir. Milletimiz, Peygamberimize (s.a.v.) büyük bir sevgi duyduğu gibi ehl-i beyte de derin bir sevgi ve saygı duymaktadır. Ehl-i beyt, sözcük olarak, ev halkı anlamına gelir. Dinî bir terim olarak ise ehl-i beyt, Peygamberimizin (s.a.v.) aile fertlerine, ev halkına denir. İslam âlimlerinin çoğu, ehl-i beytin Peygamberimizin (s.a.v.) eşleri ve çocuklarını kapsadığını belirtmişlerdir. Bazı âlimlere göre ehl-i beyt, Efendimizin (s.a.v.) damadı Hz. Ali (r.a.), kızı Hz. Fâtıma (r.a.), torunları Hz. Hasan (r.a.) ve Hüseyin’den (r.a.) oluşmaktadır. Kur’an-ı Kerim’de yer alan bir ayette, “...Ey Peygamberin ev halkı! Allah sizden, sadece günah kirini gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor.”(Ahzâb suresi, 33. ayet.) buyrulur Milletimiz, çocuklarına Peygamberimizin (s.a.v.) isimlerini verdiği gibi onun ehl-i beytinin isimlerini de vermeye özen göstermiştir. Ali, Fatma, Hasan ve Hüseyin adları toplumumuzda yaygın olarak kullanılan isimlerdendir. Şairlerimiz, edebiyatçılarımız, Peygamberimizle (s.a.v.) birlikte ehl-i beyt sevgisini de şiirlerine ve eserlerine konu edinmişlerdir. Örneğin Pir Sultan Abdal, ehl-i beyt sevgisini bir şiirinde şöyle dile getirmektedir: “Hey erenler benim meyl verdiğim, Bir ismi Muhammed, bir ismi Ali. Adına, şanına kurban olduğum, Bir ismi Muhammed, bir ismi Ali.”
