Ticari amaçla domuz yetiştirip satmak dinen caiz mi? Dinimiz, insanı maddi ve manevi zararlardan korumak için bir takım kurallar koymuş; bu amaçla pis, kötü ve zararlı olan şeyleri yasaklamış; temiz, güzel ve faydalı olanları da helal kılmıştır (Bakara, 2/168, 173; A’raf, 7/157). Kur’an-ı Kerim’de: “Allah, size ancak leş, kan, domuz eti ve Allah’tan başkası adına kesileni haram kıldı…” buyurularak (Bakara, 2/173; Maide, 5/3; En’am, 6/145; Nahl, 16/115) domuzun pis olduğu ve etinin de haram kılındığı açıkça ifade edilmiştir. Her ne kadar bu ayet-i kerimelerde, domuzun etinin haram kılındığından söz edilmiş ise de, En’am Suresinin 145. ayetinde geçen “rics” kelimesi ile, A’raf Suresinin 157. ayetinde yer alan “ (Allah) onlara pis ve murdar olan şeyleri haram kılar. “ ifadelerini birlikte değerlendiren İslam alimleri, domuzun sadece etinin değil, bütün cüzlerinin necis olduğunu ifade etmişlerdir (Kasani, Bedaiu’s-Sanai, Beyrut, 1986, V, 142, 305). Hz. Peygamber içki, leş, put ve domuzun satımının Allah ve Rasulü tarafından kesinlikle yasaklandığını bildirmiştir (Buhari, Büyu 111). Konuyla ilgili bu ayet ve hadislere dayanan İslam alimleri; domuzun Müslümanlar açısından mütekavvim (dinin mal kabul edip haram kılmadığı) bir mal olmadığını, mal olmayan bir şeyin Müslümanın mülkü olamayacağı gibi, akde de konu olamayacağını, bu sebeple satışının batıl ticaretinin haram olduğunu söylemişlerdir (Kasani, Bedaiu’s-Sanai, V, 142, 305; Mevsıli, el-İhtiyar, İstanbul, ts. , II, 199; İbn Abdilber, el-Kafi, Riyad 1985, II, 675; İbn Rüşd, Bidayetü’l-müctehid, Beyrut 1982, II, 126). Buna göre domuzun yetiştirilmesi de, satılması da caiz değildir. Domuz üretimi veya ticaretinden elde edilen kazanç Müslümana helal değildir.