Tesbih namazı nedir? Tesbih namazı, ömürde bir kez olsun kılınması tavsiye edilen mendup bir namazdır. Peygamberimiz amcası Abbas’a: “Bak amca sana on faydası olan bir şey öğreteyim; bunu yaparsan günahlarının ilki-sonu, eskisi-yenisi, bilmeyerek işlediğin-bilerek işlediğin, küçüğü-büyüğü ve gizli yaptığın-açıktan yaptığın on türlü günahını Allah bağışlar” diyerek bu namazı tavsiye etmiş ve öğretmiş; Hz. Abbas da bunu her gün yapamayız, deyince Peygamberimiz, bu namazın haftada bir, ayda bir, yılda bir veya ömürde bir defa kılınmasının yeterli olacağını belirtmiştir (Ebu Davud, Tatavvu’, 14, Salat, 303; Tirmizi, Salat, 350, Vitr, 19). Tesbih namazı dört rekat olup şöyle kılınır: Allah rızası için namaz kılmaya niyet edilerek namaza başlanır. Sübhaneke’den sonra 15 kere ‘Sübhanellahi ve’l-hamdülillahi vela ilahe illallahü vallahü ekber’ denir. Sonra euzü besmele çekilir, Fatiha ve sure okunduktan sonra 10 kere daha tesbih edilir yani ‘Sübhanellahi ve’l-hamdülillahi vela ilahe illallahü vallahü ekber’ denilir. Bu tesbih, rükua varınca 10 kere, rükudan doğrulunca 10 kere, birinci secdede 10 kere, secdeden kalkınca 10 kere, ikinci secdede 10 kere söylenir. Böylece her rekatta 75 tesbih yapılmış olur. İkinci rekata kalkılınca yine 15 kere tesbih okunur, ardından geri kalan kısım aynı şekilde tekrarlanır ve böylece 4 rekat tamamlanmış ve toplam üç yüz tesbih edilmiş olur. Tesbih namazı kerahet vakitlerinde kılınmaz (İbn Abidin, Reddü’l-muhtar, Daru’l-Fikr, II, 28-29). Aslolan herkesin bu namazı münferiden kılmasıdır. Tesbih namazında sehiv secdesini gerektiren bir şey olursa, sehiv secdesi normal olarak yapılır, o secdelerde bu tesbih yapılmaz (Tahtavi, Haşiye ala Meraki’l-Felah, Bulak, I, 244).