Şarîin mükelleften bir şeyi yapmamasını, mesafeli durmasını mecbur kılmayarak talep ettiği şeydir. Savaş esnasında ihtiyaç olması nedeniyle at etini yemek, pençeli, yırtıcı kuşların içtikleri sudan âbdest almak bu nevi mekrûha girer. Tenzîhen mekrûhun hükmü: Böyle bir mekrûh'u işleyen kişinin fiîli evlâ ve efdâl olana aykırı ise de fâilinin kınanmayıp ve zemmolunmayıp cezalandırılmayacağıdır [Abdulkerim Zeydan, el- Vecîz, Bağdad 1405/1985,; Vehbe ez-Zühaylî, Usûlu`l-fıkhi`l-İslâmî, Dımaşk 1406/1986, II 86]. Cumhur kat`ilîk ve zannîlik bakımından delile bakmaksızın fiîlden yüz çevirme talebinin gerçek ve tâbiatını dikkate alarak, mecburiyet ifade ediyorsa haram; mecbûriyet ifade etmiyorsa mekruh demişlerdir ki, Hanefilere göre bu tenzîhen mekruhtur [Zeydân, a.g.e., 46].
