MEDD-İ MUTTASIL Bitişik medd demektir. Harf-i med ile sebeb-i meddin aynı kelimede yanyana bulunmasından dolayı bu isim verilmiştir. Tarifi: Bir kelimede harf-i medden sonra, sebeb-i medden hemze vaki olursa, o kelime medd-i muttasıl olur. ( (مَلاَئِكَةٌ) ,(جِىءَ) ,(جَاءَ) ,(سُوءَ kelimelerinde olduğu gibi. جَاءَ ) ) Medd-i muttasıldır. Çünkü cimi çeken harf-i medden elif var. Sebebi medden de hemze var. İkiside aynı kelimede yan yana vaki oldukları için medd-i muttasıl olmuştur. Hükmü: Medd-i muttasılın meddi, vacibtir. Çünkü muttefekun aleyhdir. Yani kıraat ilminde imam olan kurraların hepsi medd etmiştir. Hiçbiri kasr (bir elif miktarı okumak, medd-i tabii gibi) yapmamıştır. Medd-i muttasıl, Kıraat-ı İmam Asım ve Hafs rivayetinde -4- elif miktarı uzatılır. Kur'an-ı Kerim, "Hadr" (süratli okuyuş. Bak. Sh: 61) üzere okunuyorsa iki elif miktarına inilebilir. Bundan az medd etmek caiz değildir. Tahrimen mekruhtur.
