SEN BİR CEYLAN OLSAN Sen bir ceylan olsan ben de avcı Avlasam çöllerde saz ile seni Bulunmaz dermanı yoktur ilacı Vursam yaralasam söz ile seni. Kurulma sevdiğim gözelim deyin Bağlanma karayı alları geyin Ben bir çoban olsam sen de bir koyun Beslesem elimde tuz ile seni. Koyun olsan otlatırdım yaylada Tellerini yoldurmazdım hoyrada Balık olsan takla dönsen deryada Düşersem toruma hız ile seni. Veysel der ismini koymam dilimden Ayrı düştüm vatanımdan ilimden Kuş olsan da kurtulmazdın elimden Eğer görsem idi göz ile seni. aşık veysel Tasavvuf’da aşk var Hala bir umut var içimde aramaktayım seni her yerde kalbim yoğunlaştıkca sana iradem, kuvvet kazanırcasına En büyük yolları geçsem engelleri bir, bir elesem dağlara, taşlara sorsam seni buldururlarmı bana Neden bu kadar zorsun bana aciz bir varlığım ben sana mecnun olup düşsem yollara kavuşa bilirmiyim aşkına Tek derdim sen ol bu dünyada aşkından düşeyim yollara kapatayım kendimi iç dünyama bütün şiirlerim; feda olsun sana Kalbimde; bütünüyle hissetsem aşkını acaba kaldırırmı bu beden bunu kaldırmasada, kalbim dursada bir parça aşkın, yeter bana Razıyım ben her şeye hazırım varlığını hissetmeye seni senden istemekten başka çağrem yok bu dünyada Varsın deli desinler bakıp,bakıp gülsünler sözlerimi hor görsünler kuru,kuru gürültüler Tek derdim sen ol benim benliğimi çıkartıp sökeyim yeterki seni hissedeyim buralardan çekip gideyim aşkın; sardımı içimi bitirdim ben, benliğimi geliyorum; Rabbım sana artık umrumda; değil dünya Sancar.KIZILKAYA