Tâkva (hâşyet) "tâzîm ve saygıdan kaynâklanan korku" manasına gelir.Kur’ân-ı Kerîm'de Nîsa Suresînde [Ey insanlar. Râbbiniz den İttikâ edin korkun] buyrumuştur. Hâc Suresinin başında da buna benzeş bir Ayet vârdır. Şûarâ Suresi’nde de (Hani, kardeşleri Nûh onlara, ittikâ etmez misiniz?) yani Cenab-ı Hakk'ı saymaz, Ondan korkmaz mısınız? demişti (Şûarâ. 106) buyurmuştur... Aynı sözü Hud, Salîh, Lut ve Şû'ayb aleyhisselam kavimlerine söylemişlerdir. Ankebût Suresi’nde de Hz. İbrâhim aleyhisselam, kavmine, "Allah'a ibadet edip ve Allah'tan korkun " (Ankebût. 16) demiştir. Yine (Allah’ tan, nasıl korkulması gerekiyorsa öyle korkun) [Ali tmran. 102]. Azıklanın, zîra âzıkların en hâyırlısı tâkvadır. Ve Hiçbir kimsenin başkasına hiç bir fâyda veremeyeceği günden korkunuz ) [Bakara, 48] buyurmuştur. Yukarıda sözedilen anlamlarla beraber Tâkva, bazen imân, bazen tövbe, bazen tâat, bazen günahı terk ve bazen de 'ihlas olmak şeklinde yer almıştır.
