SEVİMLİ ORMAN HİKAYESİ Çok çok uzak ülkelerin birinde,uzak bir yerlerde mutlu hayvanların yaşadığı,yemyeşil ağaçlardan,rengarenk çiçek ve bitkilerden oluşan,henüz insanların keşfetmediği kocaman bir orman varmış. İçinden küçük bir derenin geçtiği orman sabah güneşinin ilk ışıkları ve kuşların cıvıltıları ile uyanır,güneşin batışının ardından,pırıl pırıl parlayan yıldızların altında,içinde barındırdığı hayvanlar ile birlikte uykuya dalarlarmış.Soğuk ve yağışlı bir kışın ardından ilkbahara merhaba diyen orman ve sakinleri,birlikte günlerini geçirecek yiyeceklerini ararlarken yavruları ise neşe içinde koşarlar,oynarlar. O gün sevimli ayı ailesi sabah kahvaltılarını yaptıktan sonra,baba ayı ormana yiyecek bulmaya çıkar.Anne ayı evlerinin işlerini yaparken minik ayı ormanda arkadaşları ile oynamaya gider.Tavşan,sincap,minik ceylan ve diğer arkadaşları ile hep birlikte oynarlarken,birden uzaktan gelen bir ses ile suskunlaşıp oyunlarını yarım bırakarak saklanırlar.Bir süre geçtikten sonra minik ayı saklandığı yerden çıkarak,merak ve korku ile arkadaşlarıyla beraber sesin geldiği yere doğru yavaşça giderler.Biraz daha yaklaştıklarında gördükleri manzara karşısında korku ve endişe ile bir birlerine sarılırlar.Şaşırmışlardı,ilk kez böyle bir şey görüyorlardı.Uzun sakallı,kirli giyimli bir adam,elinde baltası ile bir ağacı acımasızca kesiyordu.Yuvaları bozulan kuşlar kesilen ağacın etrafında uçuşurlarken,sincap ailesi de olanları endişe ile izliyorlardı.Yapabilecekleri hiçbir şey yoktu.Minik ayı babasını bulmak için hızla koşarken arkadaşları da ormandaki diğer hayvanlara haber vermeye giderler.Baba ayı olayı duyar duymaz,ormanın en yaşlı hayvanlarını toplayıp kısa bir zamanda bir karar alırlar.Çünkü olaya hemen müdahele edilmezse diğer hayvanlarda yuvasız kalacak,ağaçlar birer birer kesilecekti. Önce bir plan yaptılar.Ormanın çıkışına büyük bir çukur kazdılar.Fil hortumu ile dereden su taşıyıp yarıya kadar doldurdu.Köstebekler çukurun üzerini çalılarla bir güzel kapattılar.Ormandaki her ağacın dallarının arasına ikişer üçer tane maymun saklandı.Ve planlarını uygulamaya başladılar.Baltalı adam kesmek için hangi ağacın dibine gelse,ağacın üzerinden,başından aşağı toprak ve taş parçaları dökülüyordu.Yukarı bakıyor ama hiçbir şey göremiyordu.Çok şaşırmıştı.Diğer ağacın yanına gitti yine aynı şey.Bir diğeri yine aynı.Yaklaştığı her ağacın üzerinden başına toprak ve taş dökülüyordu.Ama bu imkansızdı,olamazdı.Kestiği ağacın arkadaşlarının kendisine taş attığını düşünmeye başlamıştı.Korkmaya başlamıştı.Zaten hayvanların istediği de buydu.Onun gibi zarar vermek değil,sadece korkutup iyi bir ders vermekti.Son bir kez bir ağacın yanına yaklaştığında yine aynı şekilde başından aşağı toprak ve taş dökülmeye başladı.Çalıların arasından baba ayı çıkıp ellerini havaya kaldırarak yüksek bir ses ile baltalı adamı son bir kez korkuttu.Hemen arkasında bulunan fil hortumunda getirdiği suyun hepsini baltalı adamın üzerine fışkırttı.İyice korkan adam bağırarak kaçarken köstebeklerin üzerini örttüğü çukura düştü.Hem çok korkmuş,hem de her yeri ıslanmıştı artık.Korkudan baltasını bile orada bırakarak hızla ormandan uzaklaştı.Tüm bu olaylar gerçekleşirken,kesilen ağaçta yuvaları bozulan kuşlar ve sincaplar için arkadaşları ve minik ayı,komşu ağaçta birer yuva hazırlamışlardı.Bu olay baltalı adama büyük bir ders olmuş,bir daha eline balta almamış,hatta her hangi bir daldan çiçek dahi koparmamıştı.Ormandaki tüm canlılar uzun yıllar boyu kardeşçe mutlu bir hayat sürdüler.Sevimli ayı ailesi o baltayı hala odalarının bir köşesinde saklıyorlar.O uzaktaki ormanın adı o gün bu gündür uzak orman değil de sevimli orman olarak anılmakta. Sevgili arkadaşlar!.Ormanlarımızı,ağaçlarımızı ve yeşili,hayvanları,tüm canlıları,,kısaca doğayı çok sevelim,koruyalım.Çünkü bizler hep birlikte aynı gökyüzünü paylaşıyor,aynı havayı soluyor ve aynı dünyada yaşıyoruz.Biz bütünüyle bir Dünyayız.
