Salat-ı münciye, salat-ı tefriciye dualarının dini dayanağı var mıdır?

Salat-ı münciye, salat-ı tefriciye

“Salat-ı Münciye”, “Salat-ı Tefriciye” duaları, Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam nakledilen dualardan değildir. Kur’an-ı Kerim’in, Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam’e salat-ü selam getirmeyi emreden ayetine istinaden asr-ı saadetten çok sonraları tanzim edilmiş dualardır. Dualar Allah’a arz edilmeden önce, Allah’a hamd-ü sena ve Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam salat-ü selam getirilmelidir. Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam dua eden bir adamın, dua sırasında kendisine salat ve selam okumadığını görmüş ve “Bu kimse acele etti.” buyurmuş, sonra adamı çağırıp “Biriniz dua ederken, Allah Teala’ya hamd-ü sena ederek başlasın, sonra O’nun Peygamberine salat okusun, sonra da dilediğini istesin.” buyurmuştur
(Ebu Davud, Salat 358; Nesai, Sehv, 48).

Salavat, Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam için okunan ve Allah’ın rahmet ve selamının O’nun üzerine olması dileğini ifade eden dualara denir. Salavat, çoğunlukla “Allahümme salli...” lafızlarıyla başlar. Kur’an-ı Kerim’de: “Şüphesiz Allah ve melekleri Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam’e salat ediyorlar. Ey iman edenler! Siz de ona salat edin, selam edin.” (Ahzab, 33/56) buyurulmaktadır. Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam’e Allah Teala’nın salat etmesi, rahmet etmesi; meleklerin salat etmesi, şanının yüceltilmesini dilemeleri, istiğfar etmeleri; müminlerin salat etmesi ise, dua etmeleri anlamını ifade eder (Elmalılı, Hak Dini Kur’an Dili, VI, 3923). Buna göre dini bir çoğunlıkla olduğu inancına kapılmaksızın bu dualar okunabilir.