Sahabenin Peygamber Sevgisi

Konusu 'İslam büyüklerinin hayatları' forumundadır ve Abdullah tarafından 9 Haziran 2012 başlatılmıştır.

  1. Abdullah

    Abdullah Süper Moderatör Süper Moderatör Admin Kayıtlı Üye

    Hz Muhammed sav sahabesinin aşkı
    Sahabede Peygamber sevgisi

    Allah’tan sonra en çok sevgiye layık olan, şüphesiz, Allah Resûlü’dür. Re*sû*lul*lah’ı en çok sevenlerin başında ise Sahabe gelir. Bu gerçek, Kur’ân’da şu şe*kil*de ifadesini bulmuştur:

    “Peygamber, müminlere kendi nefislerinden daha sevgilidir.”[1]

    Kur’ân’ın medhine mazhar olan sahabilerde bunun birçok canlı misalini görmek mümkündür. Onlar bu yolda eşsiz ve erişilmez fedakârlık örnekleri vermişlerdir.” İnan*dık” demekle yetinmemişler, Re*sû*lul*lah’a (a.s.m.) sevgi uğrun*da her türlü zulme ve iş*kenceye göğüs germişlerdir. Bu uğurda gerektiğinde yurtlarından, mallarından ve can*larından fedakârlık etmişlerdir. Onların Re*sû*lul*lah’a olan sevgileri, yavrusunu koru*mak için kendisini tehlikeye atan bir an*nenin ciğerparesine olan şefkatinden daha fazlay*dı. Mesela Hz. Ali’ye, “Siz Re*sû*lul*lah’ı (a.s.m.) ne kadar seviyordunuz?” diye sorul*duğunda, o, şu cevabı ver*mişti:

    “Re*sû*lul*lah bize malımız mülkümüz, çoluk çocuğumuz, anamız ve ba*bamızdan daha sevgili idi. Ona, susadığımızda soğuk suya duyduğumuz arzu*dan daha çok arzu duyar, daha çok severdik.”[2]

    Bu sevgi Re*sû*lul*lah’ın şu mübarek sözüne bağlılıklarının ifadesinden başka bir şey değildi:

    “Hiçbiriniz beni anasından babasından, çoluk çocuğundan ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe tam iman etmiş olmaz.”[3]

    Bu hakikat en güzel tezahürünü Sahabenin hayatında bulmuştu. Belki de bu*nun ilk tecrübelerinden birine Hz. Ömer muhatap olmuştu. Bir gün Re*sû*lul*lah’ın: “Beni ne kadar seviyorsun?” sorusuyla karşılaştı. Cevabı ise, “Seni canım*dan başka her şeyden çok se**viyorum!” oldu. Ama Re*sû*lul*lah en can alıcı nokta*ya dikkatini çekmiş, “Canından da çok sevmedikçe tam iman et*miş olamazsın, ya Ömer!” buyurmuştu. Re*sû*lul*lah’ı nasıl ve ne derece sevme*si ge*rektiğini öğ*renen Hz. Ömer de, “Canımdan da çok seviyorum yâ Re*sû*lal*lah!” diye cevap vermişti. Peygamberimiz de (a.s.m.), “Şimdi oldu, ya Ömer.” d*iyerek, onun şah*sında bütün Müslümanlara sevgiyi kullanmalarındaki ölçü*yü göstermişti.

    Sahabe-i Kirâm, sevgiyi ruhlarının gıdası olarak görüyor, o sevgiyle kalplerinin canlanacağına inanıyorlardı. Bu, onlar için en büyük bir zevkti. Çünkü onlar, hadiste be*lirtilen imanın zevkine erdiren üç şeyden birinin “Allah ve Resû*lü’nü her şeyden çok sev*me”[4]olduğunu çok iyi kavramışlardı. O zevkle ken*dilerini tehlikelere attılar, nice güç*lüklere katlandılar.

    Sahabe-i Kirâm kadar Re*sû*lul*lah’a bağlı ikinci bir topluluk yoktur. Onlar bütün davranışlarında onu örnek edinmiş, söz, davranış ve fiillerini ölçü olarak kabul etmişlerdir. Çünkü Kur’ân-ı Kerim, Resûl-i Ekrem’i (a.s.m.) “en güzel örnek” olarak gösterir. Allah onu yüce ahlakla bezemiş, en güzel edeple edeplendirmiş, insanlığa rehber yapmıştır. Bu ise Re*sû*lul*lah’ı bütünüyle örnek almak ve onun Allah’tan getirdiklerini tatbik etmekle mümkündür. Bu husus âyette mealen şöyle dile getirilir:

    “Re*sû*lul*lah’ın size getirdiklerini tutunuz, yasak ettiklerinden de sakınınız.”[5]

    Diğer taraftan insan için en büyük gaye, Cenâb-ı Hakk’ın sevgisini kazanmak*tır. Bunun yolu da Re*sû*lul*lah’a tabi olmaktan geçer. Nitekim Âl-i İmrân Sûresi*’nin 31. âyetinde bu hakikate dikkat çekilerek mealen şöyle buyurulur:

    “De ki: ‘Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günah*la*rı*nı*zı bağışlasın. Allah çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir.’”

    Bu emirler ışığında yaşamayı gaye edinen sahabilerin en mühim meselesi, Re*sû*lul*lah’ın sevgisini kazanmak, ona olan bağlılıklarını göstermekti. Ona olan bağlılıklarının yolu da onu dinlemek ve ona tabi olmaktan geçiyordu.

    Bunun en güzel misalini Bedir Muharabesi öncesi Sa’d bin Muâz’ın şu sözle*rinde görüyoruz:

    “Yâ Re*sû*lal*lah! Biz sana iman ettik ve seni tasdik ettik. Getirdiklerinin hak olduğuna şehadet ettik. Dinlemek ve itaat etmek için de sana kesin söz verdik. Yâ Re*sû*lal*lah! Nasıl isterseniz öyle yapınız. Seni hak ile gönderen Allah’a ye*min ederim ki, bize denizi gösterip de dalsan, hiçbirimiz geri kalmaksızın se*ninle birlikte dalarız!”

    _____________________________________

    [1]Ahzab Sûresi, 6.
    [2]Terbiyetü’l-Evlâd, 2: 1026.
    [3] Müslim, İman: 69.
    [4]Buhârî, İman: 9.
    [5]Haşir Sûresi, 7.
    Yazar:
    Sahabeler Ansiklopedisi