Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) buyuruyor ki “Kim bir kavme benzerse o da onlardandır.” Yani ne kadar insancılık, barış, adalet ifadelerinin arkasına saklansalar da tarihteki ve bugünkü halleriyle ürküntü veren kavimlere benzemek, onlardan olmak demektir. Onlarla haşrolmaktan, onların pişmanlıklarına, hüsranlarına ortak olmaktan Allah Azze ve celle bizleri korusun. Geçmişte o kavimlerle ekonomik, siyasi ve mütenasip işbirlikleri ve anlaşmalar yapılmıştır, yarınlarda da olacak. Oysa bunun belli ölçüleri olmalı, değil mi? En önemlisi hiçbir ilişki ve anlaşma, onların hayat tarzlarının bizim yapımıza aktarılması sonucunu doğurmamalıdır. Bizden, başka kavlıklarda erimemiz ne kadar istenirse istensin, biz kendi değerlerimizle varız. Değerlerimizi, kendimizi inkar edip de yabancıların gelenek ve göreneklerini benimsemeyiz.
