Regaib, Arapça bir kelimedir ve "reğabe" kökünden gelmektedir. "Reğabe", kelime olarak, “herhangi bir şeyi istemek, arzulamak, ona karşı meyletmek ve onu elde etmek için çaba sarf etmek” demektir. "Reğîb" kelimesi ise, "reğabe"'den türemiş olan bir isimdir ve "kendisine rağbet edilen, arzulanan, talep edilen şey" demektir. Müennesi, "reğîbe"dir. "Reğîbe"nin çoğulu da "reğaib" dir. Kelime olarak "Regaib"in aslı budur. Regaib kelimesi Kuran'da geçmemektedir. Ancak "reğabe"den türemiş olan çeşitli kelimeler, Kuran'da sekiz yerde geçmekte ve "reğabe"nin ifade ettiği mana için kullanılmaktadır. (Bakara, 130; Nisa, 127; Tevbe, 59,120; Meryem, 46; Enbiya, 90; Kalem, 32; İnşirah, 8)
