Peygamberimizin Mübarek İsimleri ve Anlamları

Peygamberimizin Mübarek İsimleri



Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, insanlığın kurtuluşuna vesile olan hidayet rehberidir. O’nun Rabbimiz katında çok büyük derecesi ve mükafatı vardır. Bunu bilen alimler de Peygamber Efendimizin üstünlüklerini anlatan eserler hazırlayarak onu sevip örnek almamıza vesile olmaya gayret etmişlerdir. Bu sahada hazırlanan eserlerden bir kısmı da Esma-i Nebeviye-i Şerife, yani Peygamberimizin Şerefli isimleri adlı eserlerdir.

İki Cihan Serveri’nin hususiyet ve faziletlerini anlatan bu eserler, O’nun isimlerini, vasıflarını, niteliklerini, künyelerini ve lakaplarını ihtiva eder. Bu eserleri telif eden alimler, Nebiyyi Zişan Efendimizin isimlerinin sayısı hakkında pek çok farklı görüş ileri sürmüşlerdir. Peygamberimizin Tevrat ve İncil’deki isimleri, Kuran ve hadislerdeki isimleri, semavatta, melekler arasındaki isimleri, arzda mahlukat arasındaki isim, sıfat ve Ünvanları da dahil edilerek beş yüz ismi olduğu söylenmiştir.

alimlerden birçoğunun işaret buyurduğu gibi, “isimlerin çokluğu müsemmanın yüceliğine ve büyüklüğüne delalet eder.” (Kastalanî, Mevahibu’l-ledünniye, c. 1, s. 236, 239)

Peygamberimizin de çok isim ve ünvanının olması, onun makamına ve şanına verilen değerin bir ifadesidir.

Şifa-i şerifde nakledilen bir hadis-i Şerife göre Peygamberimiz şöyle buyurmuştur; “Benim Kuran’da yedi ismim vardır: Muhammed, Ahmed, Yasîn, Taha, El-Müdessir, El-Müzemmil ve Abdullah.”

Peygamberimizin Mübarek İsimleriPeygamberimizin en iyi bilinen ve insanlar arasında asıl kullandığı ismi Muhammed’dir. Bu ismi ona vermesini Cenab-ı Rabbül alemin, annesi Amine Hatun’a rüyada bildirmiştir. Peygamberimizin Mübarek İsimleri ve Anlamları:

Muhammed, hamd kökünden gelir, manası “çok övülen, methedilmeye layık hasletleri çok olan” demektir. Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi veselem Kur’an-ı Kerim’de dört kere Muhammed ismi ile anılmıştır. Bunlardan biri şu ayet-i kerime’dir;

“İnanıp salih ameller işleyenlerin ve Muhammed’e indirilene ki o Rablerinden gelen haktır, inananların ise Allah günahlarını örtmüş ve hallerini düzeltmiştir.”(Muhammed-2)

Muhammed isminin şanı çok yücedir. Allah-u Zülcelal, Resulünün şanını yüceltmiş, onun adını kendi adının yanına yerleştirmiştir. “Allah’tan başka ilah yoktur” lafzının yanında Kelime-i tevhide, ezana, Kuran-ı Kerim ayetlerine “Muhammed Allah’ın Resulüdür,” mealindeki lafzını eklemiştir.

Buna işaretle ayet-i kerimede “(Ey Muhammed! Senin göğsünü açıp genişletmedik mi? Belini büken yükünü üzerinden kaldırmadık mı? Senin şanını yükseltmedik mi?” (İnşirah; 1-4) şeklinde işaret buyurmuştur.

Peygamberimizin Kuran-ı Kerim’de zikri geçen diğer adı, Ahmed’dir.

Meryem oğlu İsa da: ‘Ey İsrail oğulları! Ben size Allah’ın elçisiyim. Benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek Ahmed adında bir peygamberi müjdeleyici olarak (geldim)! demişti. Fakat onlara apaçık delillerle gelince ‘bu, apaçık bir büyüdür.’ dediler. “ (Saf; 6)

Ahmed ismi de, en çok övülen veya en çok hamd ve şükür eden, ya da bu hasletlerle anılan zat manalarına gelir. (Müfredatü’l-Kuran)

Yasin ismi şerifi, sürelerin başındaki munkatı’ harflerdendır. Bu harfler müteşabihtir, yani hakiki manasını Allah’tan başka kimse kesin olarak bilemez. Said b. Cübeyr’den rivayet edildiği üzere Hz. Peygamber’in bir ismidir ve devamındaki ayette geçen, “Emin ol ki sen, hiç şüphesiz gönderilen peygamberlerdensın.” hitabı buna uygun düşmektedir.

Taha ismi de aynı ismi taşıyan surenin başındaki munkatı harflerdir. Bahsi geçen hadis-i şerifte Peygamberimizin isimlerinden olduğu bildirilmiştir. Ayetin devamına bakılacak olursa, buna muvakıf düşmektedir.

“Ta Ha! (Ey Muhammed!) Biz sana bu Kur’an’ı, üzülüp sıkıntı çekmen için indirmedik. İçi titreyerek korku duyanlara ancak hatırlatma (olsun diye indirdik).” (Taha; 1-3)

El- Müdessir; Müdessir suresinin ilk ayetinde geçer. Zahirde manası “Örtüsüne bürünen,” demektir. Elmalılı Hamdi Yazır Hocaefendi’nin tefsirinde naklettiğine göre İkrime rahmetullahi aleyh bu ifadeyi “Peygamberlik ve nefsi olgunluklara bürünüp giymiş olan, demektir.” Diye açıklamıştır.

El Müzemmil; ismi şerifi de ilk inen surelerden Müzemmil Suresinde geçer. “Ey Müzemmil! Birazı hariç, geceleri kalk namaz kıl. (Gecenin) yarısını (kıl). Yahut bunu biraz azalt, ya da çoğalt ve Kur’an’ı tane tane oku. Sana sorumluluğu ağır bir söz vahyedeceğiz.” (Müzemmil; 1-5)

Elmalılı Hamdi Yazır’ın naklettiğine göre İkrime rahmetullahi aleyh bu ismi şöyle açıklamıştır: “Müzemmil, yük yüklemek manasına gelen “ziml” kökünden türetilen ve “büyük yük yüklenen” manasından mecaz olarak, “Ey Peygamberlik yükünü yüklenen!” demektir. Ayetin devamındaki “Sana ağır bir söz, vahiy, peygamberlik görevini ilka edeceğiz” lafzı da buna uymaktadır.

Abdullah, Allah’ın kulu demektir. Peygamber efendimizin bu ismi Kuran-ı Kerim’de lafız olarak daha çok “abduhû” yani “O’nun kulu” şeklinde geçer. Fakat kasıt “Allah’ın kulu”dur. Buna bir örnek, İsra hadisesinin anlatıldığı ayettir: “Kulunu (Muhammed aleyhissalatü vesselamı) bir gece, Mescid-i Haram’dan kendisine bazı ayetlerimizi göstermek için, etrafını mübarek kıldığımız Mescid-i Aksa’ya götüren Allah, her türlü noksan sıfatlardan münezzehtir. Şüphesiz O, her şeyi hakkıyla bilen, hakkıyla görendir.” (İsra; 1)

Peygamberimizin bunlardan başka birçok isimleri ve ünvanları vardır. Bunlar Peygamberimizin Allah katındaki yüksek makamını ifade eden ilahi iltifatlardır.