Peygamberimizin Hz. Ömer'e Olan sevgisi Hz. Ömer'e (r.a) karşı Efendimizin duyduğu muhabbetinin ne boyutta olduğu hepimizin malumudur. Hatta o sevgi ta Cahiliye döneminde başlamış ve Hz. Ömer'in Müslüman olmasına bile vesile olmuştu. Efendimiz iman elbisesi kendisinde şık duracak insanlara hidayetleri için dua ederdi. İşte onlardan biri Hz. Ömer'di. Efendimiz (s.a.v) : " Ya Rabbi! İslam'ı iki Ömer'den biri ile güçlendir." diye dua etmiş, o dua Ömer'in yüreğindeki prangaları çözmüştü. (154) İki Ömer'den kasıt, biri bildiğimiz Ömer; diğeri ise onun dayısı Amr b. Hişam yani Ebu Cehil'di. Efendimiz Hz. Ömer'e (r.a) nasıl bir sevgi beslediğine dair bir örnek aktaralım. Hz. Ömer ; bir gün Efendimiz'e: "Ya Rasulallah! eğer izin verirsen, umreye gitmek istiyorum " demişti. Efendimiz bu izin isteyişten çok memnun olmuş ve Hz. Ömer'e demişti ki: "Kardeşi git, yolun açık olsun, ama bizi de duanda unutma!" Hz. Ömer bu söz karşısında öyle bir sevindi, öyle bir şaşırdı ki: "Ya Resulallah! duaya muhtaç olan biziz, biz mi sana dua edeceğiz." dedi. Efendimiz (s.a.v) bu söze karşılık bir şey demeden sadece tebessüm etti. Hz. Ömer (r.a) diyor ki: "Efendimizin bu sözüne karşılık bana bütün bir dünyayı verseler bile bu kadar sevinmezdim."(155) Efendimize söylettiren arkadaşlarına duyduğu muhabbetin bir eseri idi. 154(Ahmet b. Hambel,Müsbed, 2/95; tirimiz, 3681;hakim,Müstedrek,3/83) 155(Ebü Davud, 1498; Tirimiz, 3562)