Peygamber Efendimiz Aile Büyüklerine Nasıl Davranırdı

Konusu 'Hz.Muhammedin hayatı' forumundadır ve Beyza tarafından 26 Ekim 2013 başlatılmıştır.

  1. Beyza

    Beyza Moderatör

    Peygamber Efendimiz Aile Büyüklerine Nasıl Davranırdı
    Hz. Muhammed aile büyüklerine nasıl davranırdı

    Büyüklere saygılı olmak denilince aklımıza öncelikle anne-babamız gelir. Hz.Muhammed (s.a.v) anne babaya iyilik etmeyi sevap kandıran en hayırlı işlerden biri saymıştır. Hz.Muhammed (s.a.v) şöyle buyurur:

    “3 dua kabul edilir: haksızlığa uğramış mazlumun duası, misafirin duası ve babanın çocuklarına duası.”

    Aile içindeki diğer büyüklere de saygılı davranmamız gerekir.
    Ağabeyimiz, ablamız en yakın büyüklerimizdir. Amca, dayı, hala, teyze anneanne dede ve diğer akrabalarımız saygı göstermemiz gereken kimselerdir. Peygamberimiz, kendisi doğmadan vefat ettiği için babasını hiç görmemiş, annesini küçük yaşta kaybetmişti. O, yetişmesinde büyük emeği olan dedesi Abdülmuttalip’i, amcası Ebu Talip’i ve sütannesi Halime’yi her zaman hayırla anardı. O, amcaları Hz. Hamza ve Abbas’a daima saygı gösterir.
    Hz.Muhammed (s.a.v) yalnız akrabadan olan büyüklere değil, yaşça büyük olanlara, yaşından dolayı saygı göstermeyi emretmiştir.
    Bir keresinde Hz.Muhammed (s.a.v) görmeye yaşlı bir adam gelmişti. Orada bulunan topluluk, yaşlı adama yer vermede gecikti. Bunun üzerine Peygamberimiz:
    “Küçüklerimize merhamet etmeyen ve büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir.” buyurdu.

    Yaşları küçük olanlar, zamanla büyüyecek vede toplumun büyükleri olacaklardır.
    Yarın büyük olduğu için saygı görmek isteyenler, bugünden büyüklerine saygı göstermelidirler.
    Hz.Muhammed (s.a.v) şöyle buyurur:

    “Bir genç, yaşından dolayı bir ihtiyara saygı gösterirse Yüce Allah o gence, yaşlandığı zaman saygı gösterecek kimseleri mutlaka var eder.”