Papalık Devletleri Papalık Devletleri İtalya'nın orta kesiminde,756 -1870 yılları arasında,Papaların egemenliğı altında bulunduğu sürece verilen ad.Günümüzdeki İtalya'nın Lazio' Umbria Marche bölgelerini ve emilia ve-Roma -Germen imparatorluğu hükümdarları ile dindar halkın bağışladığı topraklar çevresinde gelişti.Toprakları karolenj sülalesinin (IX. YY.),daha sonrada Toscana kontesi Matilda'nın bağışlarıyla (1077)sürekli genişleyerek,pohavzasına kadar yayıldı. Rönesans dönemindeki papalar,Fransa Krallarının da desteğiyle Romagna'daki çok sayıda küçük kenti ve Ancona'yı topraklarına kattılar.1789'da PiusVI'ın Papalıktan alınması ve topraklarında kısa ömürlü ve Roma Cumhuriyeti'in kurulmasıyla,Papalık devletleri ortadan kalktıysa da, Viyana Kongresinde (1846)papaların egemenliği yeniden onaylandı.O tarihten sonra Papalık Devletleri oldukça sakin dönem yaşadı.Bu arada gelişen liberal akıma,Pius IX(1846-1878)başlangıçta hoşgörülü baktı;ama 1849 'da Roma Cumhuriyeti'nin kurulduğu ilan edilince tutumunu sertleştirerek Roma 'dan ayrıldı.Ertesi yıl,Franssız birliklerinin korunması altında kente döndüyse de,İtalyanların önce Marche ve Umbria 'yı,20 eylül 1870'de Roma 'yı ele geçirmeleriyle,Papalık Devletleri yeniden ortadan kalktı.Pius IX sonraki üç papanın kendilerinin Vatikan'da tutsak saymalarından sonra,Piu XI ile Mussolinin arasında 11 şubat 1929'da imzalanan Laterano Antlaşmalarıyla Papalık Devletlerinin yerini toprakları çok daha sınırlı olan Vatikan aldı (Bk.VATİKAN)
