İslam’ın ana ibadetlerinden biri de oruç tutmaktır. Oruç, Yüce Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak gayesiyle, tan yerinin ağarmasından, güneşin batmasına kadar yeme içme ve benzeri bedeni isteklerden uzak durmaktır. Allah'u Teala'nın hoşnutluğunu kazandırıcı bir ibadet olan oruç, İslamiyet’ten önceki dinlerde de farz kılınan ibadettir. Kur’an-ı Kerim'de [Ey iman edenler, Allah’a karşı gelmekten sakınmanız için oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi size de farz kılındı.) (Bakara suresi,183. ayet) ayeti ile orucun Allah’ın gönderdiği tüm dinlerde olduğu bildirilmiştir. Oruç tutan kişi sâbretme,sıkıntılara göğüs gelme, açlığa susuzluğa dayanma ve de nefse hakim olma melekesi kazanır. Fâkirlik ve de yoksulluğun ne demek olduğunu kâvrar; bunun sonucu olarak şefkat, merhamet, başkalarına yardım etme ve insanlara faydalı olma gibi yüce duygular kazanır. Elindeki nimetin kıymetini bilir, israftan sakınır. Gıda kalıntıları iyi yakılmayınca, damârları yıpratır ve yakılmayan yağlar, damarları daraltır, damâr sertliği denilen rahatsızlığa neden olur. Akşama doğru vücutta gıda hemen hiç kalmaz. Yani bütün gıdalar yakılmış olur. Bu bakımdan bazı hastalıklara, bilhassa dâmar sertliği olanlara oruç tutmak iyi gelmektedir. Oruç iken vücudun diğer organlârında da dinlenme olur. Az yemek ve de oruç tutmak vücudun sıhhati için önemlidir. Zekât, malın kiridir. Zekat veren, malını kirden koruduğu gibi, oruç tutan da vücudun zekatını ödemiş, hastalıklardan onu korumuş olur.Efendimiz Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam, "Her şeyin bir zekatı vardır. Vücudun zekatı ise oruçtur" buyurmuştur. (İbni Mace).
