Enes Bin Malik (r.a.) buyurdular: “Şu yedi kişinin, öldükten sonra da amel defterine sevap yazılır. 1- Mescid yaptıran kişi: O mescidde namaz kılındığı müddetçe kendisine sevap yazılır. 2- Su kanalı yaptıran kişi: O kanaldan su aktığı, insanlar da içtiği ve yararlandığı dönem içerisinde kendisine sevap yazılır. 3- Kur’an-ı Kerim’i güzelce yazan kişi: Kur’an-ı Kerim okunduğu dönem içerisinde kendisine sevap yazılır. 4- Su kuyusu açtıran kişi; çeşme yapan kişi: Oradan su aktığı vakit içerisinde kendisine sevap yazılır. 5- Ağaç diken kişi: Ondan insanlar ve hayvanlar faydalanıp meyvesinden yedikleri dönem içerisinde kendisine sevap yazılır. 6- İlim öğreten kişi: Öğrettiği ilimle amel edildiği dönem içerisinde kendisine sevap yazılır. 7- Öldükten sonra kendisine istiğfar ve dua edecek bir evlat bırakan kişi: Evlat salih olup babası kendisine Kur’an-ı Kerim’i ve diğer ilimleri öğretse, çocuğun sevabından hiçbir şey eksilmeden aynı sevap babasına da verilir. Fakat babası Kur’an-ı Kerim’i ve diğer ilimleri öğretmez de kötülüğü öğretirse çocuğa yazılan günahtan hiçbir şey eksilmeksizin aynı günah babasına da yazılır.
