Nisâ suresi,136.Ayeti,okunuşu anlamı,verdiği mesaj ve iniş sebebi

Nisâ suresi,136.Ayeti,okunuşu anlamı,verdiği mesaj ve iniş sebebi






Kur’an-ı Kerim’de dördüncü sırada yer alan Nisâ suresinin bu ayetinde Allah müminlerden iman etmelerini istiyor. İman edenlerin nelere, nasıl inanmaları gerektiğini bildiriyor.

Bu ayette İslam inanç esasları peşpeşe sıralanarak bunlara iman etmeyen kimselerin düşeceği vahim durum belirtiliyor.

Ayette önce Cenab-ı Allah'ın Hz. Muhammed’e (s.a.v.), O’na indirilen kitaba ve Kur’an-ı Kerim’den önce indirilen kitaba inanılması emrediliyor. İman edenleri kuvvetli ve sarsılmaz bir imana davet eden Allah Teala'nın Allah’ı, meleklerini kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr eden kimselerin hak dinden ayrılarak sapkınlığa düşeceklerini haber veriyor. Burada inanç esaslarının bir arada ve güçlü bir şekilde ifade edilmesi, hem onların insanın mümin olması için gerekli olduğunu hem de bir bütün olduklarını ispat eder. Bunlardan birine bile inanmayan kimsenin imanı geçerli değildir. Bu esaslardan birini bile inkâr eden kimse, doğru ve kurtarıcı imana kavuşamayıp hak dinden sapmış sayılır.

Bu ayetin iniş sebebini

Bir gün Medine’de bir kısım Yahudi din adamı Resulullah'a (s.a.v.) gelerek : “Ey Allah'ın Resulü biz, sana, kitabına, Musa'ya, Tevrat'a ve Üzeyr'e iman ediyoruz. Fakat bunların dışındaki kitapları ve peygamberleri tanımıyor ve kabul etmiyoruz.” derler. Hz. Muhammed de (s.a.v.) “Hayır, Allah'a, bütün peygamberlerine, Muhammed'e ve kitabı Kur'an'a ve ondan önceki her kitaba iman ediniz.” buyurur. “Yapmayız.” derler. Bu konuşmadan bir süre sonra bu ayet iner ve onlar da iman ederler.