İnsanın iki yönünden bahsediliyor. Maddi yönü ve duygusal yönü dua insanın duygusal yönüyle ilgilidir aynı zamanda dua insanın herşeye gücü yeten Allah la arasında kurduğu karşılıklı bir ilişkidir. İnsana düşüncelerini ve dertlerini bazen en yakınlarına bile söyleyemez ama bizi yaratan Allah'a her zaman her istediğimizi dualarımızla iletebiliriz.Çünkü Allah'ın bizleri işittiğini ve gerekli gayreti gösterdiğimizde dualarımızı kabul edeceğini biliriz. Böyle yaptığımızda Allah'ın yanında değerimiz artar. Yüce Allah Kur'anı Kerimde bu durumu bize şöyle bildiriyor: قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا Kötülüklerden uzak durmak içinde dua ederiz. Sevgili Peygamberimiz bu konuda bizlere tavsiyesi var: “Dua başınıza gelmiş vegelecek olan musîbetler için faydalıdır. Ey Allahın kulları Allah'a dua edin.” Ama burada unutmamamız gereken birşey daha var dua sadece sıkıntılı anlarımızda değil sevinçli ve neşeli zamanlarımızda da yapmamız gereken bir ibadetttir. Çünkü insan sevdiğini sadece zor zamanlarında hatırlamamlı. Dua etmenin en önemli nedenlerinden biride Allah'a yakın olmak dileğidir. İnsan dua ederek yalnız olmadığının bilincine ulaşır. Buda insanı sürekli mutlu ve huzurlu yapar. İnsan sevinçlerini ve sıkıntılarını dua ederek Allah Azze ve Celle ile paylaştığında Allah ile arasında bir bağ kurmuş olur. İnsan kendisini yaratan Allah'a dua etmelidir. Çünkü dua etmek insana Allah'ı hatırlatır. Peygamberimizde günlük yaşamında sık sık dua ederek bizlere örnek olmuştur. Kur'an dan ve Hz. Peygamberin yaptığı dualardan örnekler ezberleyeceğimiz gibi içimizden geldiği gibide dua edebiliriz. Dualarımızda samimi olursak Yüce Allah dualarımızı geri çevirmez. İlaveten dua etmenin belirli bir zamanı ve mekanı yoktur. Her zaman ve heryerde dua edebiliriz. Yalnızca sıkıntı anlarımızda değil sevinçli zamanlarımızda da Allah'a dua etmeliyiz. Çünkü insan sevdiğini hiç bir zaman unutmamalıdır. Allah bunu bizlere Kur'an-ı kerimde şöyle bildiriyor: وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ Eylül Albayrak