Ney Türk, İran ve Arap müziklerinde başlıca üflemeli çalı. Ney, üstüne altısı ön yanında, biri arka yanda yedi delik açılmış, sekiz boğumlu kamış gövde ile fildişi ya da boynuzdan yapılmış " başpare"den oluşur. Üfleme sırasında başpare, yanlamasına dudaklara yapıştırılır. Geçmişi Sümerlere kadar uzanan ney, mevleviler tarafından kutsal sayılır ve mevlevi müziğinde çok önemli yer tutar. Her biri özel ad bu adlar, aynı zamanda Türk müziğindeki akortları gösterir taşıyan çeşitleri vardır: Bolahenk; davut; şah; müstahsen; mansur; ve benzeri.