Namazın dindeki yeri Dilimize Farsça’dan giren ve (eğilmek’ anlamına gelen “namaz”, Kur’ân ve Sünnette “salât” kelimesi ile ifade edilmiştir. Sözlükte dua etmek anlamına gelen “Salât”; dini bir terim olarak, Allah’in emrettiği, Peygamberimizin öğretip uyguladığı şekilde kalp, dil ve bedenle yapılan bir ibadettir. “Salât” kelimesi ve türevleri Kur’ân’da 99 defa geçmektedir. Kur’an’da namaz, “salat” kelimesiyle ifade edildiği gibi “ibadet” (Hacc, 22/77), “kıyam” (Hacc, 22/26), “kıraat” (İsra, 17/78), “rukü” (Bakara, 17/43), “secde” (Bakara, 2/125), “zikir” (Bakara, 2/239), “dua”, “tesbih”, “huşu” ve “kunut” kelimeleriyle de ifade edilmiştir. Bu, namaz ibadetinin anlam derinliğini gösterir. Namaz kIlan müslüman; Allah’ı yüceltmiş, O’nun huzurunda divan durmuş, O’nun kelamından okumuş, O’nu noksan sıfatlardan tenzih etmiş, O’nu övmüş, nimetlerine şükretmiş, O’nun huzurunda eğilip saygısını ifade etmiş, O’nu anmış, O’na tevazu göstermiş, O’na dua ve niyazda bulunmuş, itaat edip kulluk etmiş olur. Böylece kul, namaz ibadeti ile Allah’ın emir ve yasaklarına uyma bilincini sürekli canlı tutmuş olur. Namaz, Allah için yapılan her türlü kulluğun ifadesidir. Başka bir ifade ile her türlü ibadet, namazda toplanmıştır. Namaz, küfrün ve şirkin her türlüsüne, nefsin ve şeytanın tüm arzularına karşı koyuştur. Namaz; Allah’ın düşmanlarına ve tüm kötülüklere karşı bir tavır alıştır. Namaz; imanın aksiyona dönüşmesidir, günde beş defa imanı tazeleme, Allah’ı çokça anma, günahlardan arınma, Allah’a sığınma ve hayata çeki düzen vermedir. Namaz, disiplinli ve intizamlı hayatı sürekli canlı tutmaktır.
