Soru Namaz Hareketlerindeki İsimler Ve Anlamları

Namaz Hareketlerindeki İsimler Ve Anlamları

Beş vakit namazın farz kılındığı miraç olayı sırasında Allah’ın Resûlü yüksek makamlara ulaştı. Mü’min de miraçta farz kılınan bu namaz görevini yerine getirerek bir anlamda miraç yapmış, yüksek dereceler elde etmiş, Allah’a yaklaşmış olur. İnsan benliğinin sembolü olan “başı dik” olma hali, bedenin en şerefli kısmı sayılan alnın secde için yere konması ile sona erer. Secde bu niteliği ile Allah’ın kudret ve azametine teslim olup boyun eğmeyi sembolize eder. Kulluk bilinci içinde fizikî varlık yerlere inerken, ruh alabildiğine yüceliklere ulaşır.

Namazda Yapılan Hareketlerin Anlamları

Niyet: Kalbin bir şeye karar vermesi, hangi işin ne için yapıldığının dile getirilmesi demektir. Cenab-ı Allah'ın emrini tamamlamak suretiyle yerine getirerek Yüce Allah'a‘evet’ demeyi kastetmektir.

İftitah tekbiri (başlama tekbiri): Dünyayı "Allahuekber" diyerek elimizle arkamıza atıp Cenab-ı Allah’ın rahmet kucağına sığınmaktır. Yüce Allah’ın her şeyden büyük olduğunu tekbir getirerek tasdik etmektir.

Kıyam (ayakta durmak): İnsan namazdaki bu rükünle devamlı olarak kıyamda Cenab-ı Allah’ı zikreden meleklerin ve ayakta duran ağaçların ibadetlerini temsil eder. Kıyam insanın bedeniyle ve kalbiyle ebedi bir Allah'ın huzurunda ayakta durmasıdır. Kıyamda başın eğik olması kalbinin tevazuuna ve kibirden uzak oluşuna işarettir.

Kıraat (okuma): Cenab-ı Allah’ın kusursuz mükemmelliğine, benzersiz güzelliğine, sonsuz rahmetine karşı “Elhamdülillah” demekle şükretmektir. Ayrıca tüm işlerin Yüce Allah'ın yardımıyla olduğunu ve bütün hamdın O’na (cc)mahsus olduğunu belirtmektir. “iyyake na’büdü ve iyyake nestein (yalnız sana ibadet eder ve yalnız senden yardım dileriz)”

Rüku (eğilmek): İnsan bu vaziyetiyle, devamlı olarak rükuda Allah’a (cc)kulluk eden meleklerin ve rüku halindeki bütün dört ayaklı hayvanların ibadetlerini temsil eder. Rüku bütün kâinatla beraber insanın güçsüzlük ve fakirliğini görerek “Sübhane rabbiyel azîm” deyip büyük olan Rabbini zikretmesidir. Yüce Allah’ın büyüklüğünü tekrar ede ede kalpte yerleşip kökleşmesine çalışmak ve başı rükudan Cenab-ı Allah'ın rahmetini ümit ederek kaldırmaktır.

Sücud (secde etmek): İnsan, bu vaziyetiyle, devamlı olarak secde halinde Yüce Allah’a ibadet eden meleklerin ve adeta secde halindeymiş gibi duran sürüngenlerin ibadetlerini temsil eder.

Secde Cenab-ı Allah’tan gayri olanı terk ederek O’nun kusursuz güzelliğine kudsi isimlerine, sıfatlarına ve mükemmelliğine karşı hayret ve alçak gönüllülükle “sübhane rabbiyel a’la” diyerek zikretmektir.“Kulun rabbine en yakın olduğu an secde anıdır.” (Müslim)

Ka’de (oturmak): İnsan bu vaziyetiyle, sürekli oturarak ibadet eden meleklerin ve oturur gibi görünen taşların, dağların ibadetlerini temsil eder. İnsan sahip olduğu her şeyin Yüce Allah'ın ait olduğunu tahiyyat ile tasdik eder.