Peygamber (a.s)'ın Medine'ye varışından beş ay sonra Mekke'den gelenler (Muhacirler) ve Medineli (Ensar) aile başkanlarının katıldığı bir toplantı düzenledi. Bu toplantının amacı, Mekke'den Medine'ye Müslümanların Medine'de maddi ve manevi açıdan huzur ve uyum içerisinde yaşamaları konusunda somut birtakım öneriler ortaya koymak ve bunları uygulamaya geçirmekti. Hz. Peygamber Mekkeli ve Medineli Müslümanları samimi birişbirliğine teşvik etti. Muhacir ve Ensarı kardeş yaptı. Yapılan kardeşlik anlaşmasına göre, iki taraf birlikte çalışacak, elde ettikleri kazancı bölüşecek, hatta birbirlerine mirasçı olacaklardı. Ancak, bu kardeşliğin mirasa ilişkin boyutu, Bedir Savaşından sonra nazil olan Kur'an ayeti ile kaldırılmıştır. "... Birbirinin mirasçısı olan akraba, Allah'ın kitabına göre birbirlerine daha yakındır..."(Enfal,8/75). Taraflar böyle bir teklifi olumlu karşıladı. Mekkeli ve Medineli birçok Müslüman aile bu şekilde birbiriyle kardeşleştirildi. Böylece Mekke'de her şeylerini bırakarak inaçları uğruna hicret eden Mekkelilerin maddi sıkıntıları hafifletmiş, onların güven içerisinde yaşamaları yolunda anlamlı bir adım atmıştı. Ensar ve Muhacirler bu kardeşleştirme sonucunda daha da güçlendiler.
