Müsibet ne demektir? Ansızın gelen bela, sıkıntı, hoşlanılmayan şeyler, hedefine isabet eden mermi gibi insana şiddetle dokunan hâdise ve felaketler demektir. Mümini üzen her şey musibettir. Peygamberimiz (s.a.s.) yanmakta olan mumu sönünce istirca etmiş "inna lillâhi ve inna ileyhi raciûn = (Biz Allah'ın kuluyuz ve yine O'na döneceğiz)" demiştir. (Bunun üzerine kendisine); "Bu bir musibet midir ki, istirca eylediniz" diye sorulmuş, Peygamberimiz (s.a.s.) "Evet mü'mini üzen, ona eziyet veren her şey musibettir" demiştir (Buhârî, Merda, 1; Müslim, Birr, 52). Musîbet, kelimesi daha çok şerri ifade eder. Ancak musîbette, hayır da olabilir (Bakara, 2/216). Hastalık, yara, bere, kırık, çıkık, zulüm, işkence, açlık, susuzluk, yoksulluk gibi doğrudan insanlara isabet eden musîbetler (En'âm, 6/65; Hadid, 57/22); hayvanlara, ürünlere ârız olan âfetler, zelzele, kuraklık, sel felaketi, tufan vb. âfetler yeryüzüne isabet eden musîbetler; yangın, gasp edilme, çalınma, bozulma, kırılma vb. zararlar mala isabet eden musîbetler (Bakara, 2/155); şirk, nifak, küfür ve isyan gibi kişinin inancına, dinine gelen musîbetler olmak üzere dört çeşit musibet vardır. En büyük musîbet şirktir, dinsizliktir. Musîbetler insanlara, Allah'ın izni, irâdesi ve takdiri (Hadîd, 57/22-23; Teğabün, 64,11), hatalı davranış ve kötü ameller (Şûrâ, 42/30), nimetlere nankörlük (Nahl, 16/112-113), insanlara zulüm (Nahl, 16/33-34), ilâhî kurallara uymama (İsrâ, 17/15, 16, 17) ve imtihan edilme (Bakara, 2/155) sebebiyle gelebilir. Musîbetler, günahlara keffâret olur: "Müslümana; fenalık, hastalık, keder, hüzün, eza, can sıkıntısı ârız olmaz, hatta vücuduna bir diken batırılmaz ki, Allah bu musîbetler sebebiyle onun hatalarını ve günahlarını bağışlamış olmasın" (Buhârî, Merdâ, 1; Müslim, Birr, 14) hadisi bunun delilidir.
