Mübin ne demektir? Ayrılmak, uzaklaşmak, boşanmak, ayırmak, evlenmek; açık ve zâhir olmak, açıklamak ve izah etmek anlamlarındaki "b-y-n" kökünden türeyen "ebane" fiilinin ism-i faili olan mübîn açık, vâzıh, âşikâr; açıklayan, beyan eden demektir. Allah'ın sıfatı olarak mübîn, varlığı gizli olmayan, apaçık olan, hakkı ızhar eden, gerçeği beyan eden demektir. Mübîn kelimesi Kur'ân'da 119 defa geçmiş, "apaçık" anlamında, düşman (Bakara, 2/186), dalâlet (Âl-i İmrân, 3/164), kitab (Mâide, 5/15), tebliğ (Mâide, 5/92), sihir (Mâide, 5/110), kurtuluş (En'âm, 6/16), Kur'ân (Hicr, 15/1), peygamber (Duhan, 44/13), uyarıcı (Hûd, 11/25), Hakk (Nûr, 24/25), saptırıcı (Kasas, 28/15), nimet (Neml, 27/16), hüsran (Hac, 22/11), iftira (Nûr, 24/12) vb. bir çok şeyin sıfatı olarak kullanılmıştır. Allah'ın sıfatı olarak bir âyette geçmiştir: "...Ve bilirler ki Allah haktır, apaçıktır. (Mübîn)" (Nûr, 24/25). Bu âyette geçen "el-mübîn", "el-Hakk" isminin sıfatı olabileceği gibi Hakk gibi ikinci bir isim de olabilir. Sıfat ise anlamı; varlığı zâhir, apaçık demektir. Ayrı bir isim ise varlığı apaçık anlamına gelebileceği gibi gerçeği açıklayan anlamına da gelebilir. Allah'ın açıklama, beyan etme vasfı Kur'ân'da "yübeyyinü" fiiliyle de ifade edilmiştir: "Allah insanlara âyetlerini böyle açıklıyor ki onlar korunup sakınsınlar." (Bakara, 2/187), öğüt alsınlar, düşünesiniz (Bakara, 2/221, 266), aklınızı kullanasınız (Nûr, 24/61), doğru yolu bulasınız (Âl-i İmrân, 3/103), şükredesiniz (Mâide, 5/89)
