PEYGAMBERİMİZİN ALLAH TEÂLA İLE GÖRÜŞMESİ Bu yolculuktaki harikuladeliklerin layıkıyla ifadeye dökülmesi, hayal ötesi bir hakikati, beşer idrakinin çerçevesine sığdırmaya çalışmak gibi zor bir keyfiyettir. Hakikati ve asıl mahiyeti Allah Azze ve celle ile O’nun Habibi arasında ebedi bir sır olarak kalan muhteşem tecelliler, tamamen “alem-i gayb” şartları dahilinde tahakkuk etmiştir. Bununla birlikte, Allah Azze ve celle ile O’nun yüce Peygamberi arasındaki bu muhteşem esrar tecellisi, vahye muhatab olanlara Rabbin sonsuz kudret, azamet ve saltanatını sergilemektedir. Ayrıca Mirac hadisesi, Resul-i Ekrem Efendimiz’in (s.a.v) son olarak Taif’te maruz kaldığı zulümler neticesinde kalbini dolduran hüznü, sürûra tebdil etmek maksad-ı ilahisine de matuftur. Aslında zaman ve mekan kaydı dışında gerçekleşen bu ilahi tecellinin, insan müfekkiresi için tamamının kavranması imkansızdır. Böyle beşer idrakini aşan hassas ve müstesna mevzûlarda muhayyileyi zorlamak menedilmiştir. Hasılı, Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v), bütün peygamberler hakkında vaki olan ilahi lutufları aşan müstesna bir ikram-ı ilahi ile Mirac’da Zat-ı Ulûhiyyet’e mahsus zamansız ve mekansız bir alemde: “(Muhammed Mustafa ile Rabbinin) araları, iki yay arası kadar, ya da daha yakın oldu.” (en-Necm, 9) diye bilinen bir tecelliye muhatab olmuştur. Ettehiyyatü duasının hikayesi Dua Kuran-ı Kerimde geçen bir ayet değildir. Miraç gecesinde Allah Azze ve celle, Peygamber Efendimiz (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) ve Cebrail (Aleyhisselam)’in de katılımıyla ortaya çıkan cümlelerden oluşur. Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) Miraç’ta Allah Azze ve celle’nın huzuruna varınca Cenab-ı Hakk’a hürmetlerini arzetmek niyetiyle – “Ettehıyyatü lillahi vessalavatü vettayyibatü” demiş, Allah Azze ve celle O’nu karşılayıp selamlayarak -“Esselamü aleyke eyyühennebiyyü ve rahmetullahi ve berekatüh” demiş, Tekrar Peygamberimiz (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) konuşarak – “Esselamü aleyna ve ala ibadillahissalihin” cümlesiyle Allah’ın selamına mukabelede bulunmuş ve Allah ile Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v)’in bu güzel konuşmalarına şahit olan Cebrail (Aleyhisselam) ‘de bu manzaraya “Eşhedü enlailahe illALLAH ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve rasülüh” eşlik etmiş ve böylece Ettehıyyatü duası ortaya çıkmıştır. Yani buradan anlaşılacağı üzere Ettehıyyatü duası Allah’ın, Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v)’ in ve Cebrail (Aleyhisselam)’in ortak sözüdür. Başka bir deyişle, Ettehıyyatü duası, Cenab-ı Allah’ın, en büyük peygamberinin ve en büyük meleğinin sözlerinden oluşmaktadır.
