Mimar Sinan Mimar Sinan (1489 Agırnas /kayseri -1588 İstanbul) Osmanlı döneminde yetişen en büyük mimarlardan biridir. Devşirme olarak İstanbul'a getirildi. Yeni çeri ocağında inşaat işlerinde çalıştı. Böylece hem mimari bilgisini geliştirmek, hen de seferler dolayısıyla gittiği ülkelerin mimari yapıtlarını inceleme olanağını buldu. 1539'da mimar başı olduğunda arkasından uzun bir pratik bir tecrübe ile İran dahil hemen tüm Orta Doğuyu, Macaristan dahil tüm balkan ülkelerini gezip görmeye ve buralardaki mimari yapıtları incelemeye dayalı bilgi ve görgüye sahip bulunuyordu. ölümüne kadar. yarım yüzyıl baş mimar olarak yerini korudu ve bu uzun süre içinde yaptığı mimari eserleri; Eserliri 84 cami, 52, mescit, 57 medrese, 5 su kemeri, 8 köprü, 20 kervan saray, 7 darülkurra, 17 imaret, 3 darüşşifa, 8 mahzen, 35 saray, 48 hamam, 22 türbe, bir çok çeşme ve sebil yaptı. Yapıtlarından o güne kadar uygulana gelmiş tek kubbe tipine yarım kubbeler ekledi. Osmanlı mimarisinde ilk kez merkezi plan uyguladı. Sürekli değişik planlar deneyerek en uygun mekan şekillerini araştırdı. Anadolu Türk mimarisinde klasik çağın oldu. En Önemli üç yapıtı Şehzadebaşı( 1544- 1548 ), Süleymaniye (1549- 1556 ), selimiye (1569 - 1574 ) Cami ve külliyeleridir.
