Mevlit Kandiliyle İlgili şiirler

Konusu 'Şiir köşesi' forumundadır ve Eylül tarafından 19 Kasım 2014 başlatılmıştır.

  1. Eylül

    Eylül Moderatör

    Mevlit Kandili İle İlgi Şiirler



    Mevlid Kandili şiirlerini sizlerle paylaşıyoruz. Mübarek Mevlid Kandilinde Yüce Allah'ın rahmeti, bereketi sizinle olsun.


    Mevlid Kandili

    Rebiulevvel ayında bir güneş doğdu
    Dünyada ki, bütün haksızlıkları boğdu
    Onun teşrifiyle, putlar birer birer yoğdu
    Peygamberimize inananların sayısı, çoğdu

    Doğdu mah-ı hüda, ufku beşerde bu gece
    Güller açıldı, lale misal serde, bu gece
    Çınladı arz-u sema, bu gece
    Bir ulvi basiretle geldi, bu gece

    Ulaştı dermanlar, her derde bu gece
    Öksüzlere kucak açıldı, bu gece
    Hak geldi, batıl zail oldu bu gece
    Onun gelmesiyle, kâinat aydınlandı, bu gece

    Hz. Muhammedi gizleyen, Mağara idi
    Hz. Musa’ya yol olan, deniz idi
    Hz. Yusuf’u saklayan, kuyu idi
    Hz. Yakubu örten, gece idi

    Hz. İbrahim’i koruyan, güller idi
    Hz. Muhammed’e, gönüller âşık idi
    O, sonuncu nebi ve resul idi
    Bu gece, onun doğumu olan, mevlit kandili idi


    Mevlit Kandili

    M uhammed Mustafa Hazretleri'nin hayatı,
    E ser olmuş okunmuş, ahiretimizin ihtiyatı...
    V uku bulursa ölüm, sonrasında da okunur,
    L okum, şerbet ikramı, mevtanındır bu onur.
    İ slam'a davet vardır, nağmesinde, sözünde,
    T aşar yüreklerden coşku, yaş akar kul gözünde,

    K utsal bir gecedir bu, günahlardan sakınalım,
    A llah'a el açıp dua ile, acizliğimize yakınalım,
    N iyetimiz kabul olur, böyle hayırlı gecelerde,
    D oğru kullar olalım, yalan olmasın hecelerde,
    İ yilik, güzellik ve sadakat, bizim şiarımız olsun,
    L ayıkıyla kutlayalım, kalplerimize nur dolsun,
    İ smi ile müsemma, mevlit kandiliniz kutlu olsun.

    Ahmet Kısa



    Gülümsüyor

    (Peygamberim gönül erim)
    Güller açar gül yüzünde,
    Hem neşede hem hüzünde,
    Gecesinde gündüzünde,
    Allah için gülümsüyor

    Çağlar öncesi sonrası,
    Adem peygamber tebası,
    Halil ibrahim sofrası,
    Peygambere gülümsüyor.

    Melekler safa girince,
    Yedi kat gök geçilince,
    Ümmet ona verilince,
    Allah için gülümsüyor.

    Ahmet Yazıcıoğlu


    Rahmet Peygamberi

    Dünyamızı şereflendirdiğinde,
    Sanki güller açmıştı kainat.

    Müjdeleşiyordu tüm varlık alemi,
    ‘Muhammedü’l-Emin’ doğdu diye…

    Kainat o an eğilmiş bir dal gibi,
    Selamlıyordu varoluş sebebini.

    Ardından aralandı kara bulutlar,
    Bir güneş gibi parladı, islamın nuru.

    Yağmaya başladı sağnak rahmet yağmuru.
    Ne kisralar dayanabildi rahmetine,
    Ne de bin yıllık mecusi ateşi…

    Selamlar olsun sana, Ya Muhammed!
    Selamlar olsun sana, Ya Resulüllah!



    Efendimiz Doğduğu Gün

    Putlar devrildi yüzüstü,
    Efendimiz doğduğu gün.
    Yıkıldı tağutun büstü,
    Efendimiz doğduğu gün.

    Hemen secdeye eğildi,
    Ben Peygamberim dedi,
    Sünnet edilmiş görüldü,
    Efendimiz doğduğu gün.

    Kainat nur ile doldu,
    Şeytanlar sararıp soldu,
    Çok garip olaylar oldu,
    Efendimiz doğduğu gün.

    Kurumuştu Save gölü,
    Bin yıl yanan ateş söndü,
    Kâfirler şaşkına döndü,
    Efendimiz doğduğu gün.

    Büyücüler aciz kaldı,
    Sihrini yapamaz oldu,
    Kisra’nın köşkü yıkıldı,
    Efendimiz doğduğu gün.