Mevlid Kandili Ayet ve Hadisler

Mevlid kandili ayet ve hadisler


Alemlere Rahmet olarak Gönderilen Sevgili Peygamberimiz ( s.a.v) Rebiülevvel ayında alemlere şeref vermeye geldi. Sevgili Peygamberimizin doğum gecesi aynı zamanda Hicrî Rebiul-evvel ayının onikinci gecesidir. Mevlid, "doğum zamanı" denir.

Ayeti Kerime

*And olsun ki, Allah mü’minlere onlara âyetlerini okuyan onları (kötülüklerden) arıtan, kitap ve hikmet öğreten, kendilerinden bir Peygamber göndermekle, büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa ki onlar önceleri apaçık bir sapıklık içindeydiler. (Al-i İmran sûresi: 165)

*Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.(Enbiya sûresi: 106)

*Andolsun, Allah'in rasûlünde sizin için, Allah'a ve âhiret gününe kavusmayi umanlar için ve Allah'i çok ananlar için güzel bir örnek vardir.(Ahzâb, 21)

*Biz seni müjdeci, uyarıcı, davetçi ve nur saçan bir kandil olarak gönderdik.” (Ahzab: 45-46)

Hadis-ı Şerife

*Hz. Aise (r.a.)'nin ifâdesiyle O'nun ahlâki Kur'an'di.
( Müslim, Misâfirîn, 139 ).



Enes (r.a)’den şöyle dediği rivayet olunmuştur: Bir bedevi Resûlullah (s.a.s)’e:
* Kıyamet ne zaman kopacak ; sormuştur Peygamberimiz:
*Kıyamet için ne hazırladın buyurmuştur
* Allah ve Resûlünün sevgisini, dedi. Bunun üzerine Efendimiz:
*O halde sen, sevdiğin ile berabersin buyurmuştur


*Hz. Enes'in rivayet ettiği bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: Hiçbiriniz, ben kendisine babasından, çocuğundan ve bütün insanlardan daha sevgili olmadıkça iman etmiş olmazsınız. buyurur.

*Hz. Ömer (r.a.) bu hadis-i şerifi duyunca ''Ya Resûlüllah, sen bana nefsimden başka her şeyden daha sevgilisin'' dedi. Hz. Muhammet (s.a.v.) ''Ya Ömer nefsinden de sevgili olmalıyım” buyurunca; Hz. Ömer (r.a.), “Nefsimden de” diyerek durumu arz etti. Bunun üzerine Hz. Muhammet (s.a.v.): “Ya Ömer, işte şimdi oldu'' buyurdu.(3)

*Enes (r.a.) revayet etmiştir; Peygaberimizin (a.s.v) “Şu üç özellik kimde bulunursa o kişi, imanın zevkine ermiş olur. Allah ve Resulünü, her şeyden daha çok sevmek, sevdiği kimseyi sadece Allah için sevmek, Allah’ın kendisine iman nasip etmesinden sonra inançsızlığa düşmeyi, ateşe atılıyormuş gibi kötü görmek.”


*Ebu Hüreyre (r.a.), "Hz. Muhammet (s.a.v.)'in şöyle buyurmuştur: Benim misâlimle sizin misâliniz, şu temsile benzer: Bir adam var ateş yakmış. Ateş etrafı aydınlatınca, pervaneler (gece kelebekleri) ve aydınlığı seven bir kısım hayvanlar bu ateşe kendilerini atmaya başlarlar. Adamcağız onları kurtarmaya (mâni olmaya) çalışır. Ancak hayvanlar galebe çalarak çoklukla ateşe atılırlar. Ben (tıpkı o adam gibi) ateşe düşmememiz için belinizden yakalıyorum, ancak siz ateşe ateşe koşuyorsunuz" (Tecrid)