Mevlana Günü İle İlgili Şiir Mevlana Hoş görünün mimarısın Gönüllerin baharısın Türkülerin diyarısın Canım Mevlana Mevlana Döner durur semahların Ne güzeldir sabahların Çoktur senin aşıkların Ağlar Mevlana Mevlana Az da biter çokta biter İnsana insanlık yeter Gönüller hep seni sever Yanar Mevlana Mevlana Aşık Metin bitmez sanma Hakkı uzakta arama Bu gönülde ki yarama Derman Mevlana Mevlana Metin Keleş Mevlana Aşkın girdabına tutulmuş Döner Hakk’a doğru Mevlânâ Gönüller Hakk’ı onda bulmuş Gözlerin nuru Mevlânâ Sevgi bağından bir nehr akar Üstündeki köprü Mevlânâ. Bahçesinde hep güller kokar O güllerin gülü Mevlânâ Nura boğmuş meşhur beldeyi Akan gözyaşıyla Mevlânâ Sevgiyle yoğurmuş her şeyi, Dağıyla taşıyla Mevlânâ Aç olan gelsin bu dergâha Ekmek, su, sevgidir Mevlâna. Yükselir nuruyla Allah’a Menzile çizgidir Mevlâ’na Yelken açar hep sonsuzlara Dalar ummanlara Mevlânâ Bazen çıkar da yıldızlara Bakar, insanlara Mevlânâ Raşit Keskin Mevlana Nice canan terk eyleyip aşkını Döne döne gelir sana Mevlana Nice tövbe kıran, dergah kaçkını Yuna yuna gelir sana Mevlana Kimi uddan geçip kimi kopuzdan Kimi Hintten, Çinden kimi Oğuzdan Bir gün içmek için şeb-i arusdan Kana kana gelir sana Mevlana Gönül sığmamışsa gönül kabına Derdi olan bakar mı hicabına Vahdet lokmasını Hak şarabına Bana bana gelir sana Mevlana Varlığın sırrını bildi bileli Evini barkını terk eden veli Kendini savrulan yaprak misali Sana sana gelir sana Mevlana Sultan’ın bir ateş düştü içine İster Çine gitsin ister Maçine Terk edip varlığı senin hiçine Yana yana gelir sana Mevlana Sultan Mustafa Bu gün Mevlana günü Unutalım yürekte beslenen tüm kinleri Bu gün hoşgörü günü bu gün Mevlana günü, Birleştirelim dostlar dünyadaki dinleri Görmeyelim küskünü bu gün Mevlana günü Gel diyordu Mevlana kim olursan öyle gel Kardeş yaratıldık biz olur mu ki bizden el Tanrı insanı sever güzel olursa amel İnsandan yok üstünü bu gün Mevlana günü, Unuttum bana karşı yapılan hakareti Sizde beni affedin, beslemeyin nefreti Bak Mevlana göstermiş bizlere işareti Unutalım biz dünü bu gün Mevlana günü, Coşari sesleniyor sevgi olsun yürekte İnsanlık için her şey, özü vardır gerçekte Yapılan her sevabın hepsi ayrı ölçekte Bozmayalım bütünü bu gün Mevlana günü İbrahim Coşar Mevlana ile Hoşgörü Uzayın derin bir sırrı var,döner kardeşçe Dünya döner,devran döner,sonra yine döner Kendi etrafında döner Dünya,hiç durmadan Ezeli ve ebedi bir sabırdır,Mevlana Güneş çok uzaktır,hem ısıtır hem de yakar Herşey toprakta başlar,toprakta tekrar biter Zaman,döner bir Dünya’dır; ışığı Güneş’tir Ezeli ve ebedi bir sabırdır,Mevlana Yağmur yağan râhmettir,tekrarlanan zahmettir Toprak,verir,tekrar alır,tekrar can’dır toprak Yaradan yaratmış,çok çeşitli ve de kutsal Ezeli ve ebedi bir sabırdır,Mevlana Dönerek işleyen ‘İlâhi’ bir ışıktır ‘O’ Dönerek işleyen bir Dünya’dır,Mevlana Sabırla akan,zamanla mekandır Mevlana Yüzde yüz ilimdir yaradan; elçi Mevlana Selim Temiz Mevlana Nice canan terk eyleyip aşkını Döne döne gelir sana Mevlana Nice tövbe kıran, dergah kaçkını Yuna yuna gelir sana Mevlana Kimi uddan geçip kimi kopuzdan Kimi Hintten, Çinden kimi Oğuzdan Bir gün içmek için şeb-i arusdan Kana kana gelir sana Mevlana Gönül sığmamışsa gönül kabına Derdi olan bakar mı hicabına Vahdet lokmasını Hak şarabına Bana bana gelir sana Mevlana Varlığın sırrını bildi bileli Evini barkını terk eden veli Kendini savrulan yaprak misali Sana sana gelir sana Mevlana Sultan’ın bir ateş düştü içine İster Çine gitsin ister Maçine Terk edip varlığı senin hiçine Yana yana gelir sana Mevlana Sultan Mustafa Sana Geldim Mevlana Sana geldim Mevlana… Düştüm yollara Fatiha’larla Önümde yemyeşil ışıktan bir iz Yıkanmış yaprak gibi tertemiz Sana geldim Mevlana… Herşey öylesine mağrur,sessiz,tertemiz Geçmiş asırlardan beri tertemiz Bir el dokundurursam sandukalara Uyanır Horasan erleri Sana geldim Mevlana… Divan durdum önünde, duygulu, sessiz İçimde ne hasret, ne gül, ne bülbül Şimdi ezan nur alem, nur Konya İşte sabır, işte aşk, işte tevekkül Sen bilirsin Mevlana… Sana geldim Mevlana… Ayet ayet İslam,nakış nakış Türk Bir türbe içinde ne güzel mana Serin bir rüzgarla çok uzaklardan Sana geldim Mevlana… Yavuz Bülent Bakiler
