Senedi muttasıl olsun veya olmasın sahabeye dayandırılan söz, fiil ve takrirlere mevkûf hadis denir. Bu hadis merfû hükmünde olmadığı sürece kesin delil olarak kabul edilmemiştir. Merfû hükmünde olan mevkuf hadisler; sahabenin, "şöyle emrolunduk", "şöyle nehyolunduk", "bize mubah kılındı", "bize farz kılındı"; "şöyle söylerdik", "şöyle yapardık", "şöyle yaparlardı", "şöyle söylerlerdi", "şöyle yapılmasında bir beis görmezdik"; "şu da sünnettendir", "sünnette şöyle buldum", "sünnet şöyle idi" gibi sözlerle verdikleri haberlerdir. Sahabenin, îmân, Kur'ân-ı Kerim'in nuzülü, gaybî konular ve bir fiilin Allah'a itaat ya da isyân olduğunu bildirmek gibi kendi görüşleri olması muhtemel olmayan naklî konulardaki sözleri de merfû hükmündedir. Yukarıda sayılanların dışında, direkt olarak sahabeye dayandırılan sözler, merfû hükmünde olmadığından, dinde delil olmaz.
