Amr ibn Avf oğulları Kuba'da bir mescid yaptılar ve Peygamberimizi davet edip mescidlerinde namaz kılmasını istediler. Peygamberimiz de Kuba'ya gitti ve bu camide namaz kıldı. Bunların amcazadeleri olan Ganem ibn Avf oğulları da Kuba mescidinin yanına bir mescid yaptılar. Amaçları, cahiliyye döneminde Hristiyan olup rahipliğe yükselen, Hz. Muhammed'in Peygamber olması üzerine kabile reisliğini kaybeden, bu yüzden İslâm'a düşman olan, Uhud'dan Huneyn'e kadar bütün savaşlarda müşrikleri Müslümanlara karşı kışkırtan, Huneyn'de Havazin kabilesinin yenilmesi üzerine Şam'a kaçan fâsık ve kâfir Ebû Âmir'in liderliğinde bu mescitte fesat planları kurmaktı. Tebük Savaşı öncesi gelip Peygamberimizden burada namaz kılmasını istediler. Peygamberimiz (s.a.v.), "savaş sonrası gelirim" dedi. Savaştan sonra yine davet ettiler. Bunun üzerine Tevbe sûresinin 107-108. âyetleri indi. Bu âyetlerde, sözü edilen mescidin, zarar vermek, inkâr etmek, mü'minler arasına tefrika sokmak, önceden Allah ve peygamber ile savaşmış olan (Ebû Âmir adlı) kişinin gelmesini gözlemek için yapıldığı, bu mescidi yapanların iyilikten başka bir niyetlerinin olmadığına yemin ettikleri, ancak yalancı oldukları bildirilmekte ve Peygamber (a.s.)'e orada asla namaz kılmaması emredilmektedir. Bu âyetin inmesi üzerine Peygamberimiz (s.a.v.) bu mescidi yıktırdı, yeri çöplük oldu.
