Mersiye Divan edebiyatında, bir ölünün ardından yazılan şiir. Ölen bir kişinin yiğitliğini, cömertliğini, iyiliğini, yaptıklarını övmek ve ölümden duyulan acıyı dile getirmek için yazılan mersiyeler, genellikle mesnevi ya da terkibibent nazım biçimleriyle ve aruz ölçüsüyle yazılmıştır. Divan şiirinde, en ünlü mersiye, Baki’nin Kanuni Sultan Süleyman’ın ölümü üstüne yazdığı Kanunu Mersiyesi’dir. Alevi-bektaşi edebiyatında Kerbela olayıyla ilgili olarak yazılan acıklı manzumeler de, “mersiye” diye adlandırılır. Yeni Türk Edebiyatı döneminde de, mersiye türünde bazı şiirler yazılmıştır. Bunların başlıcaları arasında, Abtülhak Hamit Tarhan’ın eşi Fatma Hanım’ın ölümü üstüne yazdığı Makber adlı uzun şiir ile Atatürk için yazılmış bazı şiirler sayılabilir.