MAHREM: 1. Dînen evlenilmesi ebedî haram (yasak) olan, soy, süt veya evlenme sebebiyle nikahı haram olan kimse. Kadın, yanında bir mahremi olmadan hacca gidemez. (Hadîs-i şerîf-Künûz-üd-Dekaik) Bir kadın veya erkeğe on sekiz kimse ebedî mahremdir. Ebedî mahrem olan kimseler ile evlenmek ebedî olarak haramdır. Bunların yedisi neseb (soy) ile olan akrabalar, yedisi süt ile olan akrabalar, dördü ise evlilik ile olan akrabalardır. (Saîdüddîn Ferganî, Tac-üş-Şerîa) Hür kadının zevci (kocası) veya ebedî mahrem akrabasından biri yanında bulunmadan, yalnız veya başka kadınlarla yahut akil, baliğ (akıllı ve gusül, boy abdesti alacak yaşa gelmiş) ve salih olmayan mahremi ile üç günlük yola gitmesi (üç mezhebde de) h aramdır. (Muhammed Hadimî) Ebedî mahrem olan, yani nikah ile alması ebedî haram olan on sekiz kadından başka, müslüman olsun kafir olsun, hiçbir kadının, hiçbir yerde ellerinden ve yüzlerinden başka yerlerine, şehvetsiz de bakmak haramdır. (Süleyman bin Ceza) 2. Gizli, herkese söylenmeyen. Mahrem olan şeylerinizi herkese söylemeyin. Sonunda pişman olur, ah edersiniz. (Seyyid Abdülhakîm Arvasî)
