LEHV: Eğlence. ahirette faydası olacak şeylerden alıkoyan her şey. Kur'an-ı kerîmde mealen buyruldu ki: Biliniz ki, dünya hayatı elbette la'b (oyun) ve lehv ve zînet yani süslenmek ve tefahur yani öğünme ve malı parayı ve evladı çoğaltmaktır. (Hadîd sûresi: 20) Her türlü lehv haramdır. Yalnız zevce (hanım) ile oynamak, at ve silah ile talim, yarış yapmak caizdir. (Hadîs-i şerîf-Nasb-ur-Raye) Allahü tealanın rızasını kazanmayı düşünmeden yapılan işler hep lehvdir. Bunların faydası çok çabuk geçtiği, kaybolduğu için sanki hiç faydası yok gibidirler. (Senaullah-i Panî Pûtî) Lehvel-Hadîs: Müzik, her türlü boş oyun, eğlence. Kur'an-ı kerîmde mealen buyruldu ki: İnsanlardan öyle kimseler vardır ki, bilgisizce (hissettirmeden) Allah yolundan saptırmak ve o yolu eğlence yerine tutmak için lehvel-hadîs'e müşteri çıkar. İşte bunlara şiddetli bir azab vardır. (Lokman sûresi: 6) Lehvel-hadîs ile ilgili ayet-i kerîmenin nazil olmasının (gönderilmesinin) sebebi şöyle bildirilmiştir: Müşriklerden Nadr bin Haris ticaret yapmak için Faris (İran) diyarına giderdi. Oradan Acemlerin hikaye ve efsane kitablarını getirirdi. Bunları Ku reyşlilere, Mekke halkına; "Muhammed size ad ve Semûd kavminin kıssalarını bildiriyor, gelin ben de size Rüstem'in, İsfendiyar'ın, Kisra'nın hikayelerini anlatayım" diyerek pekçok kimsenin Kur'an-ı kerîmi dinlemesine mani olurdu. Ayrıca bir de şarkıcı cariye satın almıştı. Bir kimsenin müslüman olacağını işitince, hemen şarkıcı cariyesini alıp müslüman olmaya karar veren kimsenin yanına gider, şarkıcı cariyeye, haydi bu kimseye yedir-içir, şarkı söyleyiver derdi. Böylece o kimseyi eğlendirip, gördün mü senin için bu daha iyi değil mi? derdi. Bunun üzerine hem Nadr bin Haris ve hem de böyle yapanların uygunsuz hareketleri üzerine bu ayet-i kerîme nazil olmuştur. (Muhammed bin Hamza Senaullah-ı Dehlevî)
