Efendim “Ruhum sana aşık, Sana hayrandır Efendim, Bir ben değil alem sana kurbandır Efendim. Ta arşa çıkar her gece aşıkların ahı, Didarına aşık Ulu Yezdan’dır Efendim. Aşkınla Buhurdan gibi tütmekte bu kalbim, Sensiz bana Cennet bile hicrandır Efendim. Kıtmirinim ey Şah-ı Rusül, kovma kapından, Asilere, lütfun yüce fermandır Efendim.” ********************************* Senin asrında yaşayamadığımdan dolayı çok üzgünüm Ey Muhammed!. Kur'ân, Allâh'ın kitabıdır. İnsanlık, senin gibi bir kabiliyeti bir defa görmüş bir daha göremeyecektir. Ben senin önünde hürmet ve saygı ile eğilirim. ---------------------------------------------- “Yağmur; seni bekleyen bir taş da ben olsaydım Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım Bahira’da süzülen bir yaş da ben olsaydım Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım Senin için görülen bir düş de ben olsaydım Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım Senin visâlinle bir gülmüş de ben olsaydım Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım Damar damar seninle, hep seninle olsaydım Bâtılı yıkmak için kuşandığın kılıcın Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım” ------------------------------------------------------------- Alemlere rahmet olarak gönderilen sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed’in doğumunun sene-i devriyesinde, bu kutlu günde, gönüllerimizin her zamankinden daha ferah, daha huzurlu, daha mutmain olmasını diliyorum. ***************************** Alemlere Rahmet Hz. Muhammed (s.a.v) Ümmetin üstüne titreyen sensin, Müjdeci, uyaran,gel diyen sensin, Kulunu Allah'a sevdiren sensin, Gecemi gündüze çeviren sensin, Ey Hakk'ın şahidi yüzünü göster Kul şahadetinle tanımak ister. ---------------------------------------------------- On dört asır evvel yine bir böyle geceydi Kumdan ayınon dördü bir öksüz çıkıverdi Lakin o ne hüsrandı ki hissetmedi gözler Halbuki kaç bin senedir bekleşmedelerdi Nerden görecekler göremezlerdi tabi Bir kere zuhur ettiği çöl en sapa yerdi Bir kere de ma’mure-i dünya ozamanlar Buhranlar içindeydi bugünden de beterdi Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta Dişsiz mi bir insan onu kardeşleri yerdi Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin Salgındı bugün Şark’ı yıkan tefrika derdi Derken büyüyüp kırkına gelmişti ki öksüz Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi Bir nefhada kurtardı insanlığı o masum Bir hamlede kayserleri kisraları serdi Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi Zulmün ki, zeval akılına gelmezdi, geberdi Alemlere rahmetti evet şer-i mübini Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi Dünya neye sahipse onun vergisidir hep Medyun O’na cemiyeti medyun O’na ferdi Medyundur o masuma bütün bir beşeriyyet Ya Rab! Bizi mahşerde bu ikrar ile haşre Mehmet Akif Ersoy